facebook karşıtı olup da facebook hesabı açmak

son zamanların trendidir.

aylar önce bir moda vardı; facebook açmama karizması. "aabi ben facebook'a karşıyım yaa, arkadaşlarımla zaten görüşüyorum, facebook'tan bulmama gerek yok", "eziiik! bak bakim fotona yorum yazmışlar mı", "facebook abazan dolu zaten yaa" diye bik bik konuşan iq'su bir hayli düşük bireyler; bir de baktım teker teker facebook hesabı açar olmuş, orda burda çekilmiş sanatsal(!) fotolarını eklemiş, fotolara yorumlar yazar olmuş.

be hey dürzü!
daha dün facebook'u olana hakaret ederken, şimdi nerden esti de facebook açtın?

cıvık bacım afedersin.

daha da fecisi: facebook ta hesap açtıktan sonra "facebook kapatılsın" adında grup kurmaktır.
o ne perhiz, bu ne lahana dolması, şu nasıl bir yemek türü diyesi gelir insanın umarsızca.

başta facebooku kötüleyen ancak sonunda çevresindekilerin facebook muhabbetlerinden sıkılıp bir bakayım bu ne diyen kişidir. sayılarıda epeyce fazladır bunların.

dusmani yakindan tanimak icindir.

(bkz: kaleyi içten fethetmek)

hiçte haz etmediğim bir olay; fakat arkadaşlarımın ısrarı üzerine bir hesap açtım, valla benim suçum yok, arkadaş için çiğ tavuk değil face hesabı bile açarım diyen lavuktur.

muhtemelen face hesabını kapattıktan sonra sevgilisinden ayrılan insandır.

(bkz: Ne oldum dememeli ne olacağım demeli)

Aslında Facebook'a karşıyım diyen cins, hayatındaki karşı cinsin buna izin vermemesi dolayısı ile giremiyor, bu imkansızlığınada ben karşıyım ben sevmiyorum ile savunuyordur...

genellikle öğretmenlerin yaptığı bir eylem olup son derece çelişkilidir.

(bkz: dediğimi yap yaptığımı yapma)

başbakanın youtube sansürü olup da youtube'a ben giriyorum diyen açıklamasını akıllara getirtecek olayla neredeyse aynı diyebildiğimiz bir hadisedir.

sistemin çarklarını döndürmektir.