bugün

umrumda olurdu ve yemek yerdim.
önce evi arar talan ederdim, sonra apartmana bakardım. dünya benim kendimin adı da. başlık yanlış anlaşılması oldu sanırım. *
seks diyenlere şeytanlara inat

namaz kilardim , oruç tutardim ve insanlardan helallik isterdim .
benim için zaten hep bugün var yarın yok.

her gün ne yapıyorsam o gün de onu yapardım.
O psikolojiyle kim yaşar minaki. intihar ederdim heralde.
(bkz: kendi işini kendi görmek)
kızlarıma sarılmaya giderdim.
ibadet ederdim durmadan.
Şöyle yapardım böyle yapardım hepsi fasa fiso. o an gelse hepimiz göt korkusundan ne yapacağımızı şaşırırız. şahsen ben öyle olurum. yani ölümden korkmaktan mı değil. o felaketi görmekten korkarım. geleceğe dair tüm hayallerimin boş olduğuna üzülürüm. dünyanın zevklerini henüz tadamadığıma üzülürüm. daha keşfedecek bir şürü şeyi keşfedemeyeceğime üzülürüm. ailemi, sevdiklerimi, alıştığım her şeyi sonsuza kadar göremeyeceğime üzülürüm. yani o ana kadar ağlarım. sevdiklerimin yanında olurum.
Nothing , yatar kafa dinlerdim . Belli olmaz kaçacak bir yer bulurum belki enerjik olmak lazım yani .
3-4 tepsi hamsi yerdim.nede olsa bir daha mı gelecez dünyaya.
Öldürmek istediklerimi öldürürdüm.
Namaz namaz namaz.
Çok büyük kargaşa olacağı için bir tepeye çıkar insanları izlerdim.
dünyadan ayrılıdırdım.
insanları yarın dünyanın yok olmayacağı konusunda ikna ederdim.
kafama sıkardım. ne uğraşcam amk. +7 çaylak karakter sınırı
son bir kez rüzgar sörfü yapıp, ardından paraşütle bir yerlerden atlardım. sonra da son kez buzlu white russian içerdim.
ebeme ulaşmaya çalışırdım.

(bkz: feedback)
yak bir sigarahayatta herşey kısmet.
Kızlara şefisek mi?? Derdim.
millet ne yapıyor acaba diye internette yorumlara bakardım.
acısız olacaksa eğer tek başına ölmekten daha güzel olabilirdi hep birlikte yok olmak. nasıl olsa bütün dünya gidiyoruz, arkada bırakılacaklar yok. gidenlerin arkasından yas tutacaklar yok. ben öldükten sonra acaba dünyada neler olacak merakı yok. bir de hep birlikte olmanın verdiği korkuyla karışık heyecan ve güven duygusu var. sanki bir kahraman çıkacak kurtaracakmis gibi. ne bileyim, mesela normalde karanlıktan korkan bir çocuğun kalabalık bir evde elektrik kesildiğinde bundan heyecan duyması ve oyuna çevirmesi gibi bir şey. ama gerçekten yalnız ölmekten çok daha güzel olurdu ölüm bilinmezligini bütün dünyayla kesfetmek.

hiçbir şey yapmaz, bir miktar korku ve heyecanla olacakları izlerdim sanırım.
gece son kez lotr serisini bitirir sabah namazını kılar uyuyarak ölümün gelmesini beklerdim.
eve gitmeye ugrasırdım e zaten eve gidene kadar da yarın olurdu yollarda telef olurdum.
güncel Önemli Başlıklar