ben seni hep beklerim

beklenenin asla duymayacağı duysa da aldırmayacağı cümledir. zaten beklenen duysun diye söylenmez çoğu zaman; umutsuz aşığın aşka sadakatidir bu cümleyi söyleten...

boş sokaklarda yankılanan çığlık gibidir. millet o şehri terk etmiştir. ama sen bağırırsın umutsuzca. yinede bir faydan olmaz seni sadece duyan. o betonermelerden başkası değildir. koşarsın yoruluncaya, terleyinceye kadar bağırırsın o karanlık sokakta yine duyuramazsın sesini sevdiğine, kimselere. umutsuzca hayal kırıkları içinde dönersin. ulaşamazsın haykıramazsın yüzüne. acılarla boğuşmana devam edersin. herkesle kavga içine girerek. herkesi kendinden soğutarak.

(bkz: kadınım nice yıllara)

hayatımızda inanmak istediğimiz yalanlardan en çok gerçekleşmesini istediğimizdir.

yalanın en afillisidir. en cana vuranı en çok sıçanıdır. bu yalan söylendigi andan itibaren karşı taraftan beni bekletme seklinde bir talep duyumsayacak olan birey, hani ben seni beklerim beklerken arADA Başka karılarla takılmam demedim, takılırım ama senin yerin bambaşka tabiki anlamını da güdecek; ilişkiye ara veren dişi birey,kendinde haliyle suçluluk hissedecektir.

anlık düşünceyle söylenen, hatta inanarak söylenen son derece sıcak bir cümledir.
bunu diyen insanı, denilen kişi alıp sırtında taşımaldır aslında, ama denilen kişi arkasına bakmadan gider bu cümle soylenirken.
ve soyleyende anlar ki, hep beklenilmeye değecek insan hep bekleyebilecek olan insandır.

sevgili ben seni hep bekledim
gelmez diyor bir ses, olsun yine beklerim
beni artık korumayı bıraktı meleklerim
gelsen de severim, gelmesen de severim..

intikam soğuk yenen bir yemektir.
beklemek yemeği soğutur
peki beklemek intikam mıdır ?
(bkz: çağrışım)

başına 'ne yaparsan yap.' cümlesi eklenmemesi gereken yargıdır.

söyleyen kişiye göre inanılacak sözdür ... bekletip görmekdense , bekletmemek daha makuldür ...

sarfederken doğruluğunu asla sorgulamadığımız cümlelerden biridir. belki abartıyor muyum ki diye aklımızın bir köşesine bir soru işareti gelir ama hızla uzaklaşır o soru işareti; yerine ünlem işaretleri gelir. zamanla umutsuzlukla beraber hep bekleyeceğimiz başka birilerini sokarız hayatımıza.

ben seni hep beklerim; ama lütfen sen beni çok bekletmeyenlerden ol!

ve yıllar sonra uyanırsan bir baharın sabahında, bir şarkı daha yazacağım sana...

(bkz: #4739594)

"acelem yok" minvalindedir.

karşılığı muhtemelen çok beklersin olacaktır.

uzun vadede asla gerçek olmayacak bir vaadtir. kimse sabır taşı değildir ve "hep" bekleme erdemine ayak uydurabilecek nitelikte değildir. oldukça duygusal ama gerçek dışı bir cümledir çünkü ucunda umut yoktur. o yüzden yalnızca bir yere kadar beklenebilecektir ve biliriz ki gelmeyecektir.

külliyen yalan...

kimse kimseyi hep beklemez.

kırarım zincirlerini gecelerimin,
boğulurum karanlıklarda,
çekerim tüm zehirli dumanları,
içerim en ağır şarabını hancının,
güne gözüm açık girerim yine,
perdeyi hep açık tutarım,
istersen pencereyi de,
kapılarıma kilit vurmam hiç,
mutlaka bir bardak sıcak çayım olur mutfakta,
dilerim geleceğim sensiz olmasın.
yeter ki geleceğinden şüphem olmasın...

toz pembe bir yalan.

"beni hep sev olur mu?" dedi önce çocuk, sonra "beni hiç bırakma tamam mı?" dedi. o böyle söylerken sen nasıl bırakacaktın ki onu? sen onu "hep sevecek" ve "hiç bırakmayacak"tın. o da seni "hep bekleyecekti". ne olursa olsun, başınıza ne gelirse gelsin bekleyecekti. insan neden hep tutamayacağı sözler verirdi ki? neden başka başka anlamlar yüklerdi cümlelere? söylediklerinin karşıdaki insanda nasıl etkiler yaratacağını düşünür müydü acaba?

ben seni hep beklerim.. güzelmiş.

"bekleme beni artık, yeterince bekledin zaten" diye bağırsa da karşındaki, beklenir seviliyorsa her şeye inat...

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Dizeleride Necip Fazıl'dan...

Bu cümle nedense beklenene daha bir gelmezlik katar. Ne bileyim belki de benim yaşamam gereken böyle olduğu bana böyle gelmektedir. Ben seni hep beklerim demek ona bir daha gelme demek gibi birşey midir ki beklenen uzun yıllar olsa da gelmez. Beklersin bir umutla. O umut varoldukça sanki o senden dahada uzaklaşır. Her an onu düşündüğünde o seni hiç düşünmez. Acaba denilen kişinin içinde bu nasıl olsa stepnede düşüncesi mi doğurmaktadır ki o kişi uzun süre gelmez ? Bu cümleyi kullandım. Uzun süre geçti ama gelmedi. Hep beklemedim. O kişi kaybolduğunda onun yerine başkası geldi. Düşünüyorum hep onu beklesem gelirmiydi acaba diye. işin içinden çıkamıyorum.

hasretlerle yoğurulur
sızlayan yürek
sadece bekler
bi çare gelmeyeceni bilerek.

(bkz: o hikayedeki mal benim)

(bkz: hewara gule)

bekleyişi özel kılan ınsana yapılan göndermedir.

iyimser bir söylemdir.