bugün

bir Abdurrahim Karakoç türküsüdür.

Aşktan yana söz duyunca
Ben hep seni düşünürüm
Uçsuz hayaller boyunca
Ben hep seni düşünürüm

Yıldızlar kayar yüceden
Renkler sıyrılır geceden
Yüreğim sızlar inceden
Ben hep seni düşünürüm

Aklın ucu değer hiçe
Yol ararım içten içe
Kainat uyur sessizce
Ben hep seni düşünürüm

Korkunun bittiği yerde
Haz duyarım ince ince
Bir mezar görsem bir yerde
Ben hep seni düşünürüm

Zaman hep sonsuza akar
Meyve dökülür dal kalkar
Çiçeklere bakar bakar
Ben hep seni düşünürüm

Rüzgar eser ilden il'e
Sağlıkta bitmez bu çile
Vardan öte yokta bile
Ben hep seni düşünürüm
hasan sağındık çok başarılı yorumlamıştır.
seyfi yerlikaya'nın sesiyle buluşunca bambaşka olmuş bu türkü. köz gibi dağlıyor insanın yüreğini.

--spoiler--
Aklın ucu değer hiçe
Yol ararım içten içe
Kainat uyur sessizce
Ben hep seni düşünürüm

--spoiler--
(bkz: ayten)
ben ayten'i dü$ünürüm, ü$ümem...*
Uçsuz hayaller boyunca
Ben hep seni düşünürüm
Şöyle bir şey mi vardı ne? Biraz krocan bi cümle ama; "Ben seni günde bir kez düşünüyorum, o da 24 saat sürüyor" *
"Rüzgar eser ilden il'e
Sağlıkta bitmez bu çile
Vardan öte yokta bile
Ben hep seni düşünürüm"

Rahmetli Abdurrahim Karakoç un mükemmel eserlerinden biri. nur içinde yat .