bağlaç olan de yi ayrı yazmamak

sen gelde gerisinin üstüne sıçayım.
sen gel de gerisinin üstüne sıçayım.

cümle içinde kullanalım: "ayarına da ayar verilir" cümlesinde kullanılan "da" bağlaçtır, ayrı yazılır.

bunu okuyan bunları da okudular.
(bkz: dahi anlamındaki de yi ameliyatla ayırmak)
(bkz: dahi anlamındaki de yi ayrı yazmasını bilmemek)
(bkz: dahi anlamındaki de yi da yı ayrı yazmayan yazar)
(bkz: dahi anlamındaki de yi ayrı yazmayan sevgili)
(bkz: dahi anlamındaki de yi ısrarla yanlış yazan aptal)
(bkz: dahi anlamına gelen de yi ayrı yazamayan dahi)
(bkz: bağlaç olan de ayrı yazılır)
(bkz: bağlaç olan de yi ayrı yazmayan zihniyet)

türkçe dilbilgisi eksiklğinden gelir. bazen de unutkanlık veya vurdumduymazlıktandır.

mühendislik fakültesi öğrencilerinin yaptığı şey.

günümüzde ayar yemekten çekinip korktuğu için tüm 'de'leri ayrı yazmaya çalışan bir nesil yaratmamıza neden olan durum.

bağlaç olan ve ayrı yazılması gereken 'de' ile malın önde gideni anlamındaki 'xdé'nin arasındaki uçurumu kavrayamamış kitle; naber?

-türk dil kurumu, hakkım devrim ve sevgili oktay sinanoğlu; acımız ortak, metanetli olun. selametle...

yiğir özgür, çok güzel bir örnekle açıklamıştır. *
görsel

nefretliktir. hatta birilerinin yazdığı bir şeyi okurken bir tane bile bağlacın bitişik yazıldığını görürsem o yazıya olan güvenim tamamen kayboluyor benim. muhabbet ettiğim insanlar için de geçerli bu. "bende gelicem." diyor yahu. hadi "gelicem." bi' yere kadar. da yani şimdi o "bende" öyle yazılınca "sen siktir git gelme!" diyesim geliyor benim. ya da bir makale okuyorum ya da bir haber okuyorum. bunları yazan adamlar bilimadamı ya da gazeteci yahu. gramere en çok dikkat etmesi gereken kişilikler de bunu böyle yazınca ben o yazının içeriğine nasıl güveneyim? tamam çok samimi hislerini dökmüş olabilirsin de benim için bitiyor o yazı işte. hatta hatta bir dipnot, eski sevgilimi zittigilyon kez uyarmıştım bağlacı ayrı yazması için, dinlemedi. bunun için ayrılmadım tabi lan. o kadar da şaapmadık. şoolmadık. şey değiliz.

bilgisizlikliktir, bazen de dikkatsizlik.

şahsi olarak her zaman uyduğum yazım kuralıdır. lakin türkçe her yönüyle mükemmel kullanılıyormuş sanki 'de' sadece ki, de bağlaçlarının yazımı sorun olmuştur. yıllar önce bir pazartesi sabahı istiklal marşımızı okumadan evvel okul müdürü bir konuşma yaptı. emperyalistler, sömürgeciler vs. bunlara her zaman karşıyız gibisinden. konuşması sırasında da handicap kelimesini kullandı. çelişkiye bakar mısınız? demem o ki; de, ki vb. bağlaçların yazımından ziyade paradoks, handicap, aktif, background ve buna benzer kelimeleri günlük hayatımızda kullanacağımıza varsın olsun benim yurttaşım de bağlacını yanlış yazsın.

o kişiden soğuma sebebidir. en kötüsü de "o da" yerine "oda" yazmaktır. oda yani bildiğimiz oda diyo adam farkında değil.

bu da yerine buda yazmak gibi. "buda bana koyabilir" ile "bu da bana koyabilir" arasında fark var :D

Cehalet göstergesidir. Evet.

her -de,-da ekini ayrı yazmaktan daha iyidir.

yazsın da, gerisi önemli değil.