baba sevgisi eksik çocuklar

baba sevgisi gormeyen bir cocuk, ailenin geriye kalan 859392 kisisinden surekli sevgi gorse dahi hep yarimdir.

Bir kanadı eksik olan kuş gibidir. Uçmak istese uçamaz, yürümek istese dengesini kaybeder. Yetişkinliğinde de tek başına ayakta durmaya çalışmaktan yorulmuş bezgin bir bireyle karşılaşırız.
Ülkemizin çocukları genelde böyledir. "Baba" varla yok arasında hayali bir varlıktır. Evladını sevmek, sahip çıkmak yalnız ve yalnız annenin "görevi"dir ona göre.

nerede toplaşıyoruz sorusu sordurtan çocuklardır. her evde bir tane yaşar usta yok oğlum yadırgamayın..

akp li çocuklardır. zorla din ve siyaset tercihlerinden mahrum kalırlar.

enteresanadir, felaket derecede futbol takimi fanatigi olurlar. bu da tespitten cok gozlemimdir..

Yine üzüntüden ölüyor muyuz gençler?
Yine mi çok melankoliğiz?

Babası olmayan çocuğun sizden hiçbir farkı yoktur o da okula gider, gelir. Büyür. Adam olur. Arkadaş edinir. Onun da 2 gözü 1 burnu vardır. Bunun üstünde Duygu sömürüsü yapıldığı kadar o bunu dert etmez bile.

Kız çocukları için daha tehlikeli sanan aç abazanlar da doluşmuş. Hiç medet umma sevgili abazan, sevgi açlığını kimseyle falan doldurmaya çalışmazlar. Çoğunun sizin gibi parmağı kanasa karalara bağlayan, her gördüğü erkeğe sırnaşan tiplerden kat kat daha güçlü ve karakterli olduğuna garanti veririm.

Hadi şimdi başka yerde ağlayın.
Şimdi siz neler neler çekmişsinizdir kesin hayatta. Gidip onun için başlık açsanıza?

böyle çocuklar ikiye ayrılır: babasının yokluğundan acı çekenler, babasının varlığından açı çekenler.

1. baban sen küçükken ölmüştür, üzülür ağlarsın. büyüdükçe yokluğunu daha çok hissedersin, iyi bir babanın hayali ile yaşarsın. bu o çocuğun psikolojisine, gelişmesine engel olmaz.

2. baban, sen kendini bildin bileli şerefsizdir ve ölmemiştir. büyüdükçe nefretin katlanır, daha çok tiksinirsin. bu o çocuğun psikolojisinin içine eder, yaşı ilerlese bile kalbi paramparça olur.

işte ben, babasının varlığı yüzünden acı çeken çocuklardanım..

Suç eğilimleri daha fazla olan kimselerdir.

ikinci grupta olanlar musa gibidirler. benim denizimde bogulacaksin father.

anlatılamaz ya . yani öyle birşey ki , sizin başarınızdan nefret eden , sizin başarınızı kıskanan , sadece küfür ile münasebet kurmaya çalışan , zırnık koklatmayan amma ve lakin bir yerlere geldiğinizde ben büyüttüm diyebilen bir babaya sahip iseniz ( benim gibi ) hayata 8-0 geriden başlarsınız . asosyallik sebebidir , sunepelik sebebidir . ve milyonlarca illlet sebebidir bu şerefsizler , siz okuyun adam olun ayrılın o evden , bakın keyfinize ..

baba, çocukların gözünde onlar için dış dünyaya karşı bir güvencedir. çocukların gözünde babaları kahramandır, yenilmezdir. bu sevgiden mahrum yetişen çocuklar ise kendilerini dünyaya karşı savunmasız hisseder. her an tedirginlik içerisindedirler. kendilerine yapılan en ufak bir şeyi büyük bir tehdit olarak görürler ve aşırı tepki gösterirler. bir de babaları olduğu halde baba sevgisinden mahrum yetişen çocuklar vardır. işte en büyük risk altındaki çocuklar bunlardır. olmadık yollara sapabilirler. ya kendilerine ya da başkalarına büyük zarar verirler. çünkü bütün dünyayı kendilerine düşman bellemiştir bu çocuklar.

Çok şükür ki dahil olmadığım grup. çok güzel geçti çocukluğum. babam çok ilgilendi benimle.

saçlarımı taradı, annem bana kızdığında yanımda oldu, ben vatoz balığını televizyonda görüp korktuğumda benimle uyudu ufacık yatakta. psikolojim bozulduğu zaman kucağına aldı ağla dedi, sakinleştirdi beni. bir yere giderken panik atağım tutsa, indi arabadan beni aldı kucağına yürüyerek götürdü beni herkesin arabayla gittiği yere. saçlarımı okşadı. kustuğumda annemin midesi bulanırdı, babam başımdan ayrılmadı. elini açtı, yüzümü yıkadı, Yanında yatırdı. "kızım" dedi hep. eliyle yedirdi. hala daha yedirir, hala üstte tutar beni. kızım ne diyorsa haklı der. çok seviyordum babamı.

bir gün annemi aldattı. hayatım alt üst oldu. 4-5 yıl, azap çektim. neler yaşadığımı anlatamam... kabuslarımı, düşüncelerimi... kahramanımın yalan söylediğine inandıramadım kendimi. yıprandım. o hala eskisi gibi bana karşı, ama ben her sarılışımda buruğum, içim parçalanıyor. onu çok seviyorum, çocukluk anılarımı nasıl silip atayım?

ben aptal saptal bir çocuktum. böcekten korkardım. elime karınca çıktı diye kıyameti kopartırdım, yere düşer dizimi kanatırdım, benim için yolundan döner evde benimle otururdu, üstüne bir de sinek var odada diye ağlardım. bacaklarıma tülbent örterdi sinekten korurdu beni...

ah baba, böyle olmasaydı keşke.
ben doğrularımı kimden alacağım, aldığım doğrulara nasıl inanacağım şimdi eskisi gibi?

aa bu benim lan.
babam annemden annem hamile iken ayrılmış. sonra 5 yaşımda beni görmek gelmiş aklına, dediğine göre dedem izin vermemiş, bu da paşa paşa kabullenip geri gitmiş. sonra 9 yaşlarımda falan görüştük hatırladığım kadarıyla, bi ara 5-10 gün arası 14 yaşlarımda falan kardeşimle antalyadaki evine gitmiştik, 5 gün sonra annemi aramış, bunaldım çocuktan, geri gelsin size minvalinde birşeyler demiş, tabi annem çok sonları anlatıyor bunu bana, benim psikolojimi korumak için tabi.
sonra efendim neyse, aradan yıllar geçiyor, ben üniversite 2.öğretime giriyorum, annem emekli memur, bir başına büyütmüş beni. 2.öğretim harcımı yatırmakta güçlük çekiyor, komşudan borç falan alacak oluyor ki o sırada babamın babası vefat ediyor, trilyonluk adam. babama 1 trilyon belki daha fazla para kalıyor. diyorum kaç senedir konuşmuyor, görüşmüyoruz ama neticede babam yani. arıyorum, böyle böyle, 1000 tl evet lan yanlış duymadınız 1 milyar eski parayla gönderir misin bana diyorum telefonda. 1 milyar çok para diyor, sonra ilerleyen zamanda bi daha arıyorum, 500 göndereyim ama o da kesin değil falan diye bişeyşer zırvalıyor. meğer o sırada kendine dubleks ev, sıfır clio falan almış. yeni de bir evlilik yapmış beyimiz. 500 de kesin değil falan deyince, çok afedersiniz, sikerim yapacağın işi minvalinde şeyler deyip kapatıyorum telefonu. aradan 1 sene falan geçiyor, evlendiği kadından ayrılıyor, evi ona bırakıyor. araba ile kaza yapıyor, arabanın perti çıkıyor efem.. işte neyse, bazen iyidir baba sevgisinin eksik olması. çünkü her baba, baba değildir.

rabbim bana yetti. türkiye nin en iyi firmalarından birinde çalışıyorum, geldiğim nokta, rabbime şükürler olsun ki gerçekten iyi.

http://www.youtube.com/watch?v=m-U9vRXh1AA

Duha Suresi ile bitirelim.

Bismillahirrahmânirrahîm.
1- Vedduha
2- Velleyli iza seca
3- Ma vedde'ake rabbüke ve ma kala
4- Ve lel'ahıretü hayrün leke minel'ula
5- Ve lesevfe yu'tıyke rabbüke feterda
6- Elem yecidke yetiymen feava
7- Ve vecedeke dallen feheda
8- Ve vecedeke 'ailen feağna
9- Femmel yetiyme fela takher
10- Ve emmessaile fela tenher
11- Ve emma binı'meti rabbike fehaddis

Anlamı
Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın ismiyle.
1- Andolsun kuşluk vaktine
2- ve dindiği zaman o geceye ki,
3- Rabbin sana veda etmedi ve darılmadı!
4- Ve kesinlikle senin için sonu önünden (ahiret dünyadan) daha hayırlıdır.
5- ileride Rabbin sana verecek de hoşnut olacaksın!
6- O, seni bir yetim iken barındırmadı mı?
7- Seni, yol bilmez iken (doğru) yola koymadı mı?
8- Seni bir yoksul iken zengin etmedi mi?
9- Öyle ise, sakın yetime kahretme (onu horlama)!
10- El açıp isteyeni de azarlama!
11- Fakat Rabbinin nimetini anlat da anlat!

Sevgisini gösteremeyen babanın çocuklarıdır onlar. Çocuğunu sevmeyen baba fikri bana olabilir ama çok ekstrem geliyor.
Sevgiyi gösterememenin nedeni de çok net bir şekilde toplumum erkeğe ve baba figürüne biçtiği roldür.
Erkek adam ağlamazdan tut, baba otoritedire kadar ne kadar yalapşap ortadoğu Müslümanlığı sancıları varsa heh işte bu babalar hep o yüzden çıkıyor.
Şurada bu kadar insanız, özellikle erkekler için söylüyorum hangimiz nedensiz yere arayıp baba ben seni çok seviyorum diyebilir?
Belki beklediğimden çoktur ama sanmıyorum.

Benimdir. Eksik değil yoktur.

Bazı duyguları hiçbir zaman tam olarak hissedemeyecek yetişkinlere dönüşür bu çocuklar.
11 yıl artı 3 ay .sonrası eksik işte. Neyse ki hatırlıyorum. Neyse ki anılarım var az da olsa.ve beni seven benimle vakit geçirmeyi seven bunu hissettirmiş bir babam vardı. ama artık hiçbir zaman tam hissedemiyorum.
Hayat işte elden ne gelir ki?

erken büyürler.

kız çocuğu ise sınavı çetindir.

Valla ben değilim babam sağolsun çok severdi bizi duvara atmış kundaktayken beni sevgisinden. Sonra öyle severdi ki bileğimden tutup göte tekme atarak severdi altıma işerdim. Tokatı da meşhurdur insanın yüzü ısınıyor sevgiden. Mına kodumun evladı.

(bkz: kanatsız kelebekler) - (bkz: rahime ergüven)

Eksik çocuklardır.

Eksik.

Bir ömür bunun eksikliğini çekecek çocuklardır, ne yazık.

Babası ölmediyse farklı sebebler varsa adamı dahada güçlü yapıyor. Yıllardır koç gibi herşeye rağmen ayaktayım. Giden kaybetti agalar.

eh artık çocuk değil tabi ama birisi de sucukçu muhasebecisi'ydi zamanında.

çektiği sıkıntı her haline yansıyor...

hayatımda gördüğüm en zor insanlardır. hayatıma girip iz bırakan iki kadınında ortak özelliği buydu. kalp kırmak istemeyip ama yeri geldiği zaman acımadan kırabilen insanlardır.
sevginin en temiz ve saf halini bu insanlarla yaşadım. bazen bir sevgili bazen bir baba oldum. son olarak bu insanları asla mutlu edemezsiniz çünkü hikayenin sonunu baştan öğrenmişlerdir.