bugün

allah insani aclikla terbiye etmesin diye kardeşi vardır.
insanı insandan alıp götürmesiyle,başkalarına ve de duygulara olan inancını kaybetmesiyle sonuçlanması nedeniyle allah düşmanımın başına vermesin diye dua ettiren başlık.
daha nice acılar vardır,ask acısının tadı da bambaskadır ama allah daha beterlerinden korusun diye edilesi duadır.
asık olmanın o çok güzel, yoğun duygusuyla birlikte belki ilk zamanlar anlaşılamayan ancak zaman geçtikçe derinleşen ve kalbi, aynı zamanda da beyni yormaya başlayan daha da ileride kişiyi bunalıma sokan kendi kendini yıpratmasına gitgide eriyip yokolmasına neden olan aşk acısını çekenlerin aşık olmak isteyen akılsızların yüzüne laf anlatamadıkları için arkalarından ettikleri dua..
aslı (bkz: allah kimseyi evlat acısıyla terbiye etmesin) olan okuyunca aşk acısı için söylenmicek bir söz olduğunu düşündüğüm başlık..
(bkz: aşkın acı hali)
daha beterindende korusun diye devam eder.
(bkz: allah düşmanıma vermesin)
(bkz: allah insanı acıyla terbiye etmesin)
isot biberinin ask acisinin yaninda sekerpare kayisi gibi kalmasindan mütevvellit, kişinin bagrinin yanıklıgından dolayi gazel atmasindan dolayi bir de bunun üzerine bakmıyor çeşm-i siyahım feryade durumundan mutevellit, cok böyle büyük ve hayirli bir duadir.
uzaktan bakınca belki mantıklı gelebilecek yalnız kesinlikle katılmadığım önermedir!

hatta;

Ya râb belayı aşk ile kıl aşina beni
Bir dem belâ-yı aşktan etme cüdâ beni

(bkz: fuzuli)
ancak aşk acısının ne derece manevi bir acı verdiğini bilen bir insanın kurabileceği tümce...
amin dedirtecek cümle.
aşkın obsessif bir durum olduğu düşünüldüğünde, bunun hayalkırıklığıyla sonuçlanması durumunda ortaya çıkan acıyı bilen kişinin dile getirdiği cümle...
aşk yaşandığı süreçte
aşık olunan kişiye
naz olsun, niyaz eylensin diye
uygun şekilde davranılmazsa eğer
aşık olunan kişi boyut değiştirir, artık nefes almaz duruma gelirse,
işe o zaman yaşanan terbiyedir. *
(bkz: dinimiz amin)
(bkz: olmayacak duaya amin demek)
aşk acısı tek dileğidir kimilerinin.
bu aşk ne bir bedene ne bir ruhadır.
bu aşk onun güzelliğini gördüğünde yaradana duyulan aşktır.
fani bedenden sıyrılıp aşk ile yaradana koşmak en hayırlısıdır.
(bkz: amin)