bugün

her gördüğümde beni sinirlendiren reklamlardır.

neymiş efendim tutkunun akışkan çikolatası adamın ağzında dağılmıyormuş, sergüzeşt diyince dağılıyormuş.
iş yerinde herkes adamın masasındaki tutkusuna dadanıyormuş da adam tutkuluk denen salak bir bostan korkuluğu kullanıyormuş.

e be arkadaşım! çikolata ağzında dağılmıyorsa daha çok çiğne. içinde akışkan çikolata varsa elbette dağılır.
iş yerinde tutkuna dadanıyorlarsa mal gibi masanın üzerine koyma, çekmecene koy akılsız. tutkuluk da ne ya! masanın başından ayrılırken kimse ellemesin bisküvimi de bari!
bisküvinin içinde akışkan bir çikolata olmadığını açıkça belirten istemeden kendini kötüleyen reklamdır. ister sergüzeşt de ister felatun bey ile rakım efendi * dağılmaz o çikolata efem çünkü (bkz: yok öyle birşey)
bir firma kendi tekerine çomak sokar mı ya....az önce akışıyor akışmıyor diye karşılaştırma yapan reklamlarını gördüm o android yapılı kadını gördükçe çok sevdiğim bisküviden soğudum ya...
akıldan yoksun pepsi reklamlarıyla kafa kafaya yarışır. dedee dedee şelaleden pepsi yağıyor. tipinizi sukeyim.
henüz bir allahın kulunun anlam veremediği androit tipli insanların oynadığı reklamvari birşeydir.
diğer bütün reklamlar buram buram akıl kokuyor zaten, ileri bir zeka ürünü ya...
ama tutku reklamları öyle mi? iyyy ne kadar banel, akıl yoksunu. kınıyoruz tutku reklamlarını. çok kınıyoruz hem de.
Gelmiş geçmiş en saçma reklam.

Ama akışkan ve sempatik.
sonuçta tutkuyu hepimiz tanıyoruz ve markete gittiğimizde, tutkuyu görünce tanıdık bir arkadaşı görmüş gibi oluyoruz.

reklam amacına ulaşmıştır.

hatta şu an tartışılıyorsa daha da ulaşmıştır.