ahmed arif

ahmed arif tapılası bi adam, sevdadan vazgeçmemeyi , aslolanın karşılık değil yalnızca ölesiye sevmek olduğunu, mecnun olmayı ondan öğrendim/k. fakat, dün mektuplara tekrar bi göz attım, objektif düşündüm de leylası konusunda biraz bencil...

Unutamadığım

Açardın,
Yalnızlığımda
Mavi ve yeşil,
Açardın.
Tavşan kanı, kınalı - berrak.
Yenerdim acıları, kahpelikleri...

Gitmek,
Gözlerinde gitmek sürgüne.
Yatmak,
Gözlerinde yatmak zindanı
Gözlerin hani?

"To be or not to be" değil.
"Cogito ergo sum" hiç değil...
Asıl iş, anlamak kaçınılmaz'ı,
Durdurulmaz çığı
Sonsuz akımı.

içmek,
Gözlerinde içmek ayışığını.
Varmak,
Gözlerinde varmak can tılsımına.
Gözlerin hani?

Canımın gizlisinde bir can idin ki
Kan değil sevdamız akardı geceye,
Sıktıkça cellad,
Kemendi...

Duymak,
Gözlerinde duymak üç - ağaçları
Susmak,
Gözlerinde susmak,
Ustura gibi...
Gözlerin hani?

evet ağlamaklı oluyorum demdir bu
hani kurşun sıksan geçmez geceden
anlatamam nasıl ıssız
nasıl karanlık...
ve zehir zıkkım cıgaram.
gene bir cehennem var yastığımda,
gel artık...

Vatan hainlerinin sempatizanı.

Sevenler, şiirlerini okuyanlar var. Yazık.

Hasretinden prangalar eskittim şiirinin yazarı, güzel seven şair.
Ayrıca Şiir evrenseldir.

Usta, Üstad.

Şairdir, sosyologdur. Acıyı onu kalemi ifade eder bence.

Bazen şiirlerini okuyunca duru ve net bi anlam bulurum. o dakika "ulan oğlum bu başka şeyler de kast etmiştir, senin sefil beynin olayı çözemedi" derim.

'' Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı,
Macera değil.
Yaşamak, sade "yaşamak"
Yosun, solucan harcıdır.
Öyle açar ki murat.
Susuz, güneşsiz de kalsa, koparılsa da
Şavkı, bulut güllerinden daha bir suna,
Daha bir burcu - burcudur. ''

dizelerine sahip efsane şairdir.

"belinde diyarbekir kuşağı
zulasında kim bilir hangi hınç, hangi mısra
yürür namus bildiği yolda
yürür yine de yalınayak ve
ayakları yanarak"

"firarda gözüm yok
namussuzum yok
yok pişmanlık bir halim
yaslanıp
bir cigara yakmak isterim
dumanı cevahir değer"

Herkezin bilmediyi bi ozelliyi, babasi eski danistay. Herkezde bilmez bunu. Ancak bu adami okuyupta yerin de durabilene hayat toz penbe.

Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni..

bu şahane dizelerin sahibidir.

Seni, anlatabilmek seni.
iyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.

Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...

Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.

Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...

Kar altindadir varoslar
Hasretim
Nazlidir ankara.

akşam erken iner mapushaneye,
iner yedi kol demiri yedi kapıya.
birden ağlamaklı olur bahçe,
dışarda duvar dibinde
3 dal gece sefası 3 kök hercai menekşe.

dizelerinin sahibi şairdir. kendisine yöneltilen; 1 kitapla şair olunurmu sorusuna, 1 kitapla peygamber olunuyorda şair neden olunmasın cevabını vererek dünya edebiyat tarihine adını altın harflerle yazdırmıştır.

Rüya, bütün çektigimiz.
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu,
Bir mısra boyu maceram...
Bilmezler nasıl aradık birbirimizi,
Bilmezler nasıl sevdik,
iki yitik hasret,
iki parça can.
Çatladı yüreği çakmaktaşının,
Ağıyor gök kuşaklarının serinliğinde
Çağlardır boğulmuş bir su...
Ağıyor yeşil.

suskun şiirinden bu bölümü yazmayı borç bildiğim şair. okurken, leyla erbil olmak istersin. bir cemal süreya, bir de ahmed arif geçirir bu hissiyatı bir kadına. nazım mı? o bambaşka bir konu. mavi gözlü dev.

          

   SEVDAN BENi

   Terketmedi sevdan beni,
   Aç kaldım, susuz kaldım,
   Hayın, karanlıktı gece,
   Can garip, can suskun,
   Can paramparça...
   Ve ellerim, kelepçede,
   Tütünsüz uykusuz kaldım,
   Terketmedi sevdan beni...  

Hemşehrim. Hasretinden prangalar eskittim in yazarı. Koca yürekli şair.

her dizesinden sonra uzaklara daldıran usta şair.

prangaları eskiten adamdır kanımca.
onu hiç bir pranga eskitemez.büyük üstad.

Seni, anlatabilmek seni.
iyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.

Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...

Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.

Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...

Evet, "terketmedi sevdan beni" şiiri ile aşkı tarif edebilen adamlardan biri arasında.

(bkz: terketmedi Sevdan beni)

Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...

Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık,
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala
Tek başına
Zindanda yatarken bile,
Asla yalnız kalmamak.

Özledim diyebiliyorum ya, yeter bana.
Evet, özledim seni.
Ahmed Arif

"bir daha hangi ana doğurur bizi" tek soru,tek cümle, tek satır ile bu denli derinden yazan aşkımın şahidi yazar.

Hasan Hüseyin ile birlikte Türkiye nin en iyi yazarlarından biridir .