bugün

genel olarak, ahlak alanında yoğunlaşan filozof, insan eyleminin ahlaki boyutu üzerinde duran düşünür; ahlaki konuları ve çağının, toplumunun ahlaki değerlerini tartışarak, buradan belli bir senteze ulaşmaya çalışan kişi. düşünce ve eylemlerinde, ahlak ilkelerine bağlı kalmaya özen gösteren, ahlaklı olmayı her şeyin önünde tutan kimse.

daha özel olarak da, içinde yaşadığı toplumun ve çağın törelerini, ahlak anlayışını eleştiren, tasvir eden ve buradan hareketle insan ve ahlaklı olmanın koşullarına ilişkin düşünceler geliştiren denemeci, düşünür, ya da romancı. bu anlamda ahlakçı, genel ahlak düşüncesini eleştirir, insanların maskelerini düşürür ve erdemle kötülüğün çatışmasını ana tema olarak seçmek suretiyle insanın ahlaki açıdan güçsüzlüğünü ve yetersizliğini gözler önüne sermeyi amaçlar. onun sistematik olmaktan uzak olan eseri, ya inceleme (Seneca) ya yergi (horatius) ya risale (boileau), ya özdeyişle (la rochefoucauld), ya deneme (montaigne) şeklinde gelişir. ahlakçının tavrı ahlakın gerçek kökenlerine ilişkin sistematik bir analiz olmamak ve dönemiyle sınırlı kalmak bakımından, nietzsche'ye özgü bir soykütüğü anlayışından farklılık gösterir.