bugün

henüz 7'nci sınıf öğrencisi, geçtiğimiz cuma gününe kadar afyon'da hayatına devam etmiş, Bestegül iyigün adlı kız çocuğundan söz ediyorum.

cuma günü karnesini almış. Emirdağ'ın Çiftlik Köyü'ndeki evine gitmiş. karnesindeki zayıflar nedeniyle babası Gürkan ve annesi Serap iyigün ile tartışmış. Tartışmanın ardından Bestegül iyigün, oturdukları evin hemen yanındaki ahırda iple kendisini asarak canına kıymış.

şimdi ne demeli? o bildik "değer miydi be çocuk?" türü lafları edip geçmesi işin kolayı. değermiş işte bestegül'e göre. bütün bir hayatın anlamı karnesiymiş. karne günü eve gelince anne babanın "aferin" deyip başını okşamasıymış. konu komşunun çocuklarıyla kıyaslanmakmış. gelecekte "büyük adam" olmanın garantisiymiş. ne yapsın bestegül? çevresinde hiç kimsesi yoktuysa bütün bu saçmalıklardan kurtaracak onu.

bestegül gitti. yapacak birşey yok. ama yaşayan milyonlarca bestegül var. bu akıl dışı eğitim sistemini, çocuklarını bir takım aptalca ölçütlere göre "başarı"ya şartlandıran aile yapısını ve o aileleri böyle davranmaya yönlendiren bütün bir toplumsal düzeni yerle bir etmekten başka yolumuz da yok.
milli eğitimin çocuklar üzerindeki etkisidir. yarış atı muamelesi yaparsan çocuğa olacağı bu işte.
öğrencilere okullarda siktir et demenin öğretilmesi gerektiğini akıllara getirmiştir.
her anne baba çocuğunun başarılı olmasını ister fakat sadece Türkiye de midir bilmiyorum aileler çocuklarına bu konuda nefes aldırmıyor. Anne babalar merak etmeyin o çocuğun kendini geliştirmeye niyeti varsa zaten ileride o da çalışması gerektiğinin farkına kendiliğinden varacaktır. o da kendini başarılı bir kişi olarak görmek isteyecek ve buna göre kendi kararlarını verecektir. tabi ki çocuğu çok da serbest bırakmayın ama bu kadar da baskı uygulamayın.
eğitim sistemimizin ve aile baskısının bir sonucudur. o öğrenci bu eğitim sistemimizde zayıf karnesinde zayıf olursa aile tarafından hayatının sonu gibi karşılanacağını bilmiştir.

edit: cümlem havada kalmış gibi...

sonuç olarak da bu çocuk bu bildiği yanlış şey nedeniyle intihar etmiştir.

şimdi oldu.
Sen çocuksun yavrucak,yarış atı değil ve anne ile babanın hayal gerçekleştirme makinası hiç değil..
Bir saniye olsun bunu düşün..
aile kurumunun saçmalığını gözler önüne seren ibretlik tablo. sen ''çocuğum böyle rezil böyle iğrenç bir dünya nasıl mutlu olabilir'' diye düşünmeden, ''çocuk yapıyoruz zaaaa xd'' diye sikişmesini biliyorsun. e hiç sormuyorsun acaba o çocuk böyle bir dünyada yaşamak istiyor mu, gerçekten var olmak istiyormu diye. bununla da yetinmeyip var olduğu zaman zaten yalan olan bir dünyada sorumluluk üstüne sorumluluk yüklüyorsun. var olmama hakkını elinden aldığın gibi hayatı üzerinde ahkam kesiyorsun.

bütün anne babalar kötüdür. benimkilerde dahil. yazıklar olsun böyle bir kuruma.
ebeveynlerin çocuklarını kendi hayatlarının birer uzantısı olarak algılamaları dolayısıyla başarısızlıklarını, yetersizliklerini çocukları üzerinden düzeltmeye ve kendi hayallerini onların üzerinden gerçekleştirmeye çalışmalarının baskısı sonucu gerçekleşmiş üzücü olay.

aileler biz senin için en doğrusunu biliriz, biz senin iyiliğini düşünürüz, biz senin yerine de düşünürüz, severiz, hayal ederiz demeye devam ettikleri müddetçe intiharlar, mutsuz evlilikler, sevilmeyen mecburen seçilen meslekler, mutsuz insanlar ve yeni mutsuz ebeveynler hiç bitmeyen sonu gelmeyen bir döngü bu.
Bir türkiye klasiği.
işte boktan, puan ve zayıf alma ve ya geçme odaklı bir eğitim sistemimin bir kurbanı daha.
gelelim ailelere, eğer ki bu çocuk kendi canına kıydıysa bilsinler ki o ipi evlatlarının boynuna kendileri geçirdiler.
anne babanın eğitici olarak nasıl bir öneme sahip olduğunu gösteren öğrencidir. ulan ne alakası var eğitim sistemiyle devletle hükümetle? bestegüle kadar zayıf getiren sınıfta kalan okuldan atılan öğrenci mi yoktu? çocuk için yaşam nedir ölüm nedir, ne yaşamaya değer neyin uğrunda ölünür bunlara bakmak lazım. kim bunun sorumlusu? tabi ki anne baba.
anlaşılıyor ki eğitim sistemimiz çocukla birlikte ailesini de bitirmiş. çocuğu intihara iten sebep: aile korkusu. ailede çocuğa uygulanacak olan müeyyide dayak. "neden dayak?" sorusunun cevabı eğitim sistemimizde.
artık ailesi çocuğu nasıl korkuttuysa... yazık olmuş, eğitim sisteminin öğrencileri yarış atı haline getirip aileleri ve doğal olarak eğitim seviyesi fazla yüksek olmayan toplumu doğrudan etkilemesi ve suçu atacak birilerini arayan aileler ve diğer bireylerin çocuğu günah keçisi haline gelmesine sebep olmaktadır, çocuk ne yapsın ki.
Eğitim sisteminin ve aile baskısının, çocuklar üzerindeki etkisinin bir sonucudur. Her aile çocuğunun başarılı olmasını ister ama bizim milletimiz çevrenin ve sistemin verdiği etki ile hep pekiyi getirmesini ister çocuk 2 dönem pekiyi getirir ama 1 dönem zayıf getirince işitmediği azar kalmaz. Bence çocuklarımızı suçlamamalıyız başarısız bile olsa destekleyelim.
o çocukları okulda eğitirken bir yandan da velilerin eğitilmesi gerektiği gerçeğidir. 24385743098 aşamalı sınav düşünmek yerine daha öncesinde düşünülmesi gereken şeyler olduğunu hatırlatan acı olaydır.
siki çoktan tutmuş bir toplumun ve sistemin son kurbanı.

3 idiots okullarda zorunlu olarak izletilsin.
bu çocuğun katilleri vardır.

asıl soru o katiller kimlerdir...
eğitim sistemine mi mal edelim bunu ana babaya mı yoksa o çocuğa mı ya da kimde hata bi dönüp düşünmek gerekir cidden yazık .
gercekcekse sevindiricidir, insan populasyonundan bir salak daha elenmistir.
Milli eğitim ve aile kurbanı olmuş olan öğrencidir. Başarıyı Saçma sapan değerlendirmeler yaparak belirleyen, öğrenciye yaşından ağır bilgiler yükleyen, eğitim ve öğretimi batırıp bırakmış bir eğitim(!) sistemimiz olduğu unutulmamalı. Aile için diyebileceğim hiçbir şey yok. Vursunlar şimdi kafalarını taşlara.
her zaman aynı şeyi derim, önce aileleri eğitmek gerekir, her şeyin takdirli teşekkürlü ya da zayıfsız bir karne olmadığını onlara öğretmemiz şart. bilmem kimin kızı, bilmem kimin oğlu ile başlayan kıyaslama cümlelerini kurduğumuz sürece hiçbir yere varamayız. acı bir son. çok yazık.
aynı stresin bir alt derecesini okulunu uzattığını anlayan öğrenci de yaşar.
sıçmık eğitim sistemimizin bir kurbanı dahadır.

Allah akıl fikir versin bu MEB'e.
Müthiş eğitim sistemimizin doğurduğu sonuçlardan yanlızca biridir.
üzülesi bir kayıp. sorun eğitim sistemimizde değil ama arkadaş. evet ülkemizdeki en büyük sıkıntılardan biri geri kalmış bir eğitim sistemi. kabul buna. ama buradaki sorun kesinlikle ailedir. aile çocuğunu başarıya endeksli hale sokup başarısızlığında onu fena hırpalayacaksa, 13 yaşındaki daha yeni aklı yerine oturmaya çalışan kız kardeşimiz hayatının en büyük hatasını yaptığını zannedip böyle bir şey yapar. türk aile yapısını hepimiz biliriz yok öyle aldı da sen niye alamadın. yahu sen çocuğunu nasıl başkalarıyla kıyaslarsın ulan. aklım almıyor. başarısızlığının sebebini tartışarak değil sorunları konuşarak çözersin. ama yok bu böyle devam eder arkadaş.