recep tayyip erdoğan öncesi türkiye

geleceğe daha aydınlık bakardık. umutlarımız vardı. herşey mükemmel değildi evet ama en azından umudumuzu yitirmemiştik. kapalı insanlara ucube gibi bakılmaz ve sen ben ayrımı yapılmazdı.inançlı insanlar yobaz değil imanlı sayılırlardı.şekilcilik bu kadar hat safhada değildi.topraklarımız bu kadar açık ve aleni bir şekilde peşkeş çekilmez bunu yapanın en azından yüzü kızarırdı.devlet benim halkım deyip, kendi yandaşlarını halkından ayırmazdı.bir iş kurumuna girmek için hemşehrilik yeterken, şimdilerde sadece imam-hatipli olmak yetiyor.daha onlarca iyiye gitmeyen sebep sayılabilir.hoş görüyle karşılanmıcak o kadar çok davranış ve sözler varkii. artık cumhuriyet değil feodal yapı hakim. ne yazikki...