hayatında hiç kimseyle çıkmamış kız

şahsen tanıyorum ve etrafımda birkaç tane var bunlardan.

nasıl oluyor peki?
bu kızın babası kodu mu oturtan cinsinden bir erkek. karşı gelene en güzelinden ve kayışlısından bir dayak çekilir.

kızların balkona çıkmaları, dışarı yüksek sesle bağırmaları dahi yasak. kapıya sadece anaları bakar, o derece.
ilkokul terkler. onlar için aylık market alışverişi hayatlarındaki en büyük eğlence. cep telefonları yok. ancak nişanlandıkları zaman nişanlı oldukları insanla görüşebilmek için bir cep telefonu verilir onlara. nişanlılarıyla dışarıya aileden birisi eşliğinde çıkarlar. gözetim altında yani. hiçbir zaman kapılar kilitlenmez onların evinde. bakkala ekmek almaya bile gidilmez, tabudur. akşam babaları veya erkek kardeşleri getirir ne lazımsa. pazara analarıyla çıkarlar, başları önünde. o da bir kıyafet alacakları zaman olur ancak. pantolon denen kıyafeti ancak kına gecelerinde giymelerine izin verilmiştir. o da bol bir pantolonsa eğer. düğünlerde oynamazlar. çok istiyorlarsa, analarından izin almaları şarttır.

sabahları annelerinin talimatıyla aynı saatte uyanıp, camlar ve yerler silinir, odalar süpürülür, akabinde kahvaltı hazırlanır. yenilir, içilir, sofra kaldırılır. öğleye doğru bu kızlar çeyizlerine yaptıkları dantelleri falan örerler. tek uğraşları budur. evde bütün gün kral tv izlenir. ta ki anne kızana ve baba akşam eve gelene kadar. kral tv izlemek bile onlar için bir nimettir. akşama doğru tekrar işe kalkılır, yemek hazırlanır baba gelecektir malum. baba gelir, yemek yenir. misafir ağırlanır. sonra zaten bu kızların pestili çıkmıştır. başlarını yastığa koydukları gibi uyurlar.

ne sıkılmaya, ne sorgulamaya, ne karşı gelmeye ne de bir erkek arkadaş edinmeye hatta bu konu üzerinde düşünmeye vakitleri vardır.
şimdi düşünün bakalım böyle bir hayat süren bir kızın erkek arkadaşı olabileceğini.