bugün
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı26
- doğum gününde hatırlanmamak19
- düşün ki o bunu okuyor11
- anın görüntüsü20
- en taşaklı kızların bizim sözlükte bulunması16
- en havalı erkek meslekleri16
- yaz aşkı varda kış aşkı neden yok10
- jose mourinho23
- her erkeğin unutamadığı bir kadın vardır10
- burçlara inanmak9
- kezo dili ve edebiyatı8
- zall beceremiyorsan bırak git24
- sözlüğe yeni gelen masum erkek12
- 13 yaşındaki kıza tecavüz eden 28 kişi26
- bugün hangi kadın yazara ne diksem15
- hayatınızda kaç kere reddedildiniz19
- en dindar özelliğiniz31
- kahverengi gözlü olmanın hiç bir işe yaramaması14
- sözlük erkeklerini evire çevire pataklamak8
- hangi sözlük yazarı ile uyumak isterdin11
- şort diken müzisyen motorcu uzun boylu yazar11
- icardi1905 ile jakuziye girmek10
- kimsenin okumadığı sözlükte yazar olmak17
- ali koç9
- günahların takımı galatasaray13
- sözlük erkeklerinin bugünkü kombinleri9
- ayetullah hamaney'in mini etekli torunu20
- bir erkekle kız arkadaş olabilir mi sorunsalı8
- anneler günü18
- erkekler seks yapamayacağı kadınla arkadaş olmaz15
- bik bik için diktiğim şort21
- toplu taşımalardaki müzisyen sorunsalı8
- üstteki yazar gözünde nasıl canlanıyor13
- icardi19058
- piknikçi grubun varoş olduğunu anlama yolları15
- kızların mesajlara geç cevap vermesi16
- elinin değdiği anı unutamıyorum 5 posta attım16
- serdar ortaç renault megane benzerliği8
- şizofreni11
- bacağa kramp girmesi10
- arkadaşlar sizce bu yüzük nasıl14
- eloande ile evlenip sözlüğü huzura kavuşturmak8
hitler'in, 2. dünya savaşı'na kadar yaptıklarını destekleyen biriydim.
hitler, herşeye ülke sevgisiyle başladı. ülkesini herşeyin üstünde tuttu. ama bu zamanla, delilik, psikopatlık seviyesine ulaştı.
artık hitler, ülkesini resmen umursamıyor, herşeye kişisel olarak bakıyordu. sanki bir strateji oyunu oynarmış edasıyla hükmediyordu. halkı ve ülkesi artık onun için önemsiz bir hal almıştı. artık tek amacı, yenmek, yenmek, ele geçirmek, ve sarsılmaz tahtına oturup bir daha kalkmamaktı.
hitler'in, sonraları artık herşeyi iyice kişiselleştirmesine örnek olarak stalingrad savaşı'nı verebilirim. işte böyle bir egoizmle, benmerkezcilikle baktı olaylara. herşeye kendi etrafında dönüyormuş gibi davrandı.
bu sebeple de, hitler'in artık ülkesini düşünmediğini ve umursamadığını gören bir grup alman subayı, harekete geçtiler. hitler'in stratejilerinden oluşan acil durum planı, "operation valkyrie", hitler'e karşı olarak devreye sokuldu. darbe, 2 kez denendi. darbede ölmesi kesinlikle gereken 2 kişi, hitler ve ölmesse hitler'in devamı olacak olan himmler idi.
ilk suikast denemesinde, kapalı bir sığınaktaki briefing'de, hitler varken, himmler ortalıkta olmadığı için bomba patlatılamadı.
ikinci denemede ise hava çok sıcak olduğundan briefing, bir kulübede yapıldı. camlar açıktı. bomba patladı. kimse ölmedi. çünkü açık camdan dışarı uçtular.
ama albay von stauffenberg, bombanın patlamasını gördüğü için hitler'in öldüğünü düşünüyordu. darbeye onay verdi. herşey çok güzel gidiyordu, tek birşey hariç.
führer ölmemişti. evdeki hesap hiçbir zaman çarşıya uymaz. işte hitler, hayatta kaldığı için, hemen tüm birlikleri lehine yöneltti. darbe durduruldu, hatta 180 derece döndürüldü. ana karargah olan "bendlerblock" basıldı. tüm bu valkyrie subayları tutuklandı.
beck hariç herkes idama mahkum edildi. beck ise oracıkta intihar etti.
diğer subaylar ise, sırasıyla idam edildi. beni ağlatan sahne, "wolf's lair" telefon şebekesi şefi olan fellgiebel'in ve yaşlı general olbricht'in idamlarıydı. gerçekten, bu insanlar neden öldü? bilmiyorum. suçlu gerçekte kimdi? bilmiyorum. ölmesi gereken kimdi? bilmiyorum.
sonrasında albay von stauffenberg, hitler uğruna kaybettiği kolun acısını çıkarırcasına bağırdı; "çok yaşa almanya"...
herşey bitti. bu olaylardan 9 ay sonra, hitler, berlin'in düşman kuvvetlerce kuşatıldığını görerek intihar etti.
sen bunları kendin için yaptın. halkın için yapsaydın, şu anda belki de, von stauffenberg ismini bilmeyecektik.
--------------------------------------------------------------------------------------------
işte bu film, bana bunları dedirtti. izleyin. bir belgesel olarak veya sanatsal bir çalışma olarak veya tarihsel bir dökümanter olarak, ne düşünürseniz düşünün izleyin azizim.
hitler, herşeye ülke sevgisiyle başladı. ülkesini herşeyin üstünde tuttu. ama bu zamanla, delilik, psikopatlık seviyesine ulaştı.
artık hitler, ülkesini resmen umursamıyor, herşeye kişisel olarak bakıyordu. sanki bir strateji oyunu oynarmış edasıyla hükmediyordu. halkı ve ülkesi artık onun için önemsiz bir hal almıştı. artık tek amacı, yenmek, yenmek, ele geçirmek, ve sarsılmaz tahtına oturup bir daha kalkmamaktı.
hitler'in, sonraları artık herşeyi iyice kişiselleştirmesine örnek olarak stalingrad savaşı'nı verebilirim. işte böyle bir egoizmle, benmerkezcilikle baktı olaylara. herşeye kendi etrafında dönüyormuş gibi davrandı.
bu sebeple de, hitler'in artık ülkesini düşünmediğini ve umursamadığını gören bir grup alman subayı, harekete geçtiler. hitler'in stratejilerinden oluşan acil durum planı, "operation valkyrie", hitler'e karşı olarak devreye sokuldu. darbe, 2 kez denendi. darbede ölmesi kesinlikle gereken 2 kişi, hitler ve ölmesse hitler'in devamı olacak olan himmler idi.
ilk suikast denemesinde, kapalı bir sığınaktaki briefing'de, hitler varken, himmler ortalıkta olmadığı için bomba patlatılamadı.
ikinci denemede ise hava çok sıcak olduğundan briefing, bir kulübede yapıldı. camlar açıktı. bomba patladı. kimse ölmedi. çünkü açık camdan dışarı uçtular.
ama albay von stauffenberg, bombanın patlamasını gördüğü için hitler'in öldüğünü düşünüyordu. darbeye onay verdi. herşey çok güzel gidiyordu, tek birşey hariç.
führer ölmemişti. evdeki hesap hiçbir zaman çarşıya uymaz. işte hitler, hayatta kaldığı için, hemen tüm birlikleri lehine yöneltti. darbe durduruldu, hatta 180 derece döndürüldü. ana karargah olan "bendlerblock" basıldı. tüm bu valkyrie subayları tutuklandı.
beck hariç herkes idama mahkum edildi. beck ise oracıkta intihar etti.
diğer subaylar ise, sırasıyla idam edildi. beni ağlatan sahne, "wolf's lair" telefon şebekesi şefi olan fellgiebel'in ve yaşlı general olbricht'in idamlarıydı. gerçekten, bu insanlar neden öldü? bilmiyorum. suçlu gerçekte kimdi? bilmiyorum. ölmesi gereken kimdi? bilmiyorum.
sonrasında albay von stauffenberg, hitler uğruna kaybettiği kolun acısını çıkarırcasına bağırdı; "çok yaşa almanya"...
herşey bitti. bu olaylardan 9 ay sonra, hitler, berlin'in düşman kuvvetlerce kuşatıldığını görerek intihar etti.
sen bunları kendin için yaptın. halkın için yapsaydın, şu anda belki de, von stauffenberg ismini bilmeyecektik.
--------------------------------------------------------------------------------------------
işte bu film, bana bunları dedirtti. izleyin. bir belgesel olarak veya sanatsal bir çalışma olarak veya tarihsel bir dökümanter olarak, ne düşünürseniz düşünün izleyin azizim.
güncel Önemli Başlıklar