bugün

1993 yılından hatırda kalanlar

1993 temmuz ayı.
Seher'i ilk kez urla'da gördüm. Memur bir babanın
üç kızından ortanca ve en sıcakkanlı olanıydı.

Hafif kahverengi saçları vardı.
Güzel saçları bembeyaz omzuna düşerdi.
Yüzü hem sempatik, hem güzeldi.

Gözlerinin içi parlardı denk geldiğimiz zaman.
Önce tanıştık, sonra ilerledi tabi.. tatil sonrası ise koptuk.

1999 Kasım ayında bolu Abant üniversitesi'nde mülakatım var.
Bir baktım merdivenlerden biri adımla seslendi. Tanıdık bir ses. Evet seher..

Hiç değişmemişti, hala çok güzeldi.
içten içe itiraf edemesem de çok özlemiştim, gözlerinden belli oluyordu o da özlemişti.

Peki nasıl denk gelmiştik?
Belki kader de bizi özlemişti, kim bilir.

Yardımcı oldu, işleri hallettim.
Bolu'dan Manisa'ya dönüş vakti geldi. Yeniden bir ayrılık, kopuş..

Ama bu kez olmaz dedi seher.
Çıktı geldi Manisa'ya, aileler tanıştı.

2002'den Beri evliyiz işte.
Bu hikayenin başladığı seneydi 1993.