çocuklarla girilen diyaloglar

Oğlumun bayramda beni nasıl yerin dibine soktuğunu anlatayım; önceki gün kendi kulaklarını çekiştirip duran oğluma kayinvalidem "yapma öyle kulakların öyle kalır bak!" Dedi. ( deme işte niye diyorsun çocuğa öyle şeyler) ertesi gün Eşimin dayısına bayramlaşmaya gittik. Ve bir aile de bayramlaşmaya geldi.

Birden oğlum bana döndü :
- Anne bak gördün mü? Çok yanlış yapmış. Kulakları öyle kalmış gördün mü?

+ (algilayamiyorum, tekrar ediyor aynı şeyleri) efendim oğlum ne olmuş?

- bak kulaklarına çok yanlış yapmış.

+ (aman Allah'ım ailenin oğlu kepçe kulaklı Hem de nasıl bir kepçe)

Oğlum hâlâ konuşuyor. Misafir çocuk kafasını öne eğdi, morali bozuldu ama çıtını çıkarmadı çocuğum. Oğlumu susturmaya çalışırken hane halkı konuya dahil oldu hepsi gülüyor. Oğlum küçük diye her söylediği onlara komik geliyor ancak misafir çocuğun kalbi çok kırıldı farkındayım. Kıpkırmızı oldum. Ailenin yüzüne bakamadım utancımdan.