öpüşme sahnesi anında oturma odasındaki sessizlik

bildiğimiz çekirdek aile ortamıdır.

daş gibi hatunla yakışıklı erkeğimiz filmin sonunda birbirleri aşk-ı ilan etmişler ve öpüşme denen, dudağın dudağa değme olayına girişmişlerdir. o ana kadar da, peder beyin film hakkında atıp tutmaları dinlenmiş, annenin "kesin ölcek be adam" deyişlerine tanık olunmuş, genel bir muhabbet havasında film izlenmiştir.

ama o an yok mu. oturma odasına bir sessizlik çöker, baba kanalı değiştiremez, anneden tık çıkmaz, çocukda hafiften ter gelir.

sahne bittiğinde; derin bir huzur, oh çekiş... *