yazarların en büyük bedensel acısı

2010 yılında enka'da baketbol oynarken, kolum iki rakip oyuncu arasında sıkıştı. arkamda duran beni perdeleyen oyuncu ile, topla gelen hücum oyuncusunun aksi yönde hareket etmeleri ve kolumun da tam ikisinin arasında olması nedeni ile kolum, tam dirsekten çatırt diye arkaya doğru kırıldı.

çatırtı resmen salonda yankılandı. o acıdan daha büyük bir acı hissetmedim diyebilirim. uzun süre, rüyamda o anı görüp uykumdan sıçramışımdır. şu an dirseğimde hala o olaydan kalan bir kemik parçası duruyor, kırılıp kenarda bir yerde kalmış, hiçbir ana kemikle teması yok, etin içinde durduğu için bir yerle kaynayamamış duruyor öyle sap gibi. 10 sene geçti, nemli, serin havalarda arada sızlıyor, inceden ağrıyor onun dışında bir sıkıntısı yok. haliyle kırılan kolumla çok ağır şeyler kaldırmıyorum, mümkün mertebe zorlamıyorum kolumu.