theodoros angelopoulos

Bu adam film çekmiyor; sanki en sevilen şiiri görüntülere döküyor.
Yaşamın hızına, canlılığına ve aktifliğine tezat olarak filmlerindeki her sahnesi durağan, yavaş ve doyurucu. en sevdiğiniz kitabı açıp okuyormuş gibi bir tat bırakıyor.
Yoğun Anlam derinliklerine, kullandığı mitolojik öğelere, görsel/işitsel zenginliklere girmiyorum bile. Keşke daha uzun yaşayabilseydi.