bugün

interstellar

nolan'ın her şeyi mantığa dayandıracağım prensibi yüzünden hiç olan film!

kızın odasında bir takım gizemli simgeler var, ha kim yapmış olabilir? babası uzaya çıkıyor, he haliyle o yapmış işte! bunu anladıktan sonra filmin hikaye açısından pek bir numarası kalmıyor. macerayı izleyeyim diyorsunuz, nolan'ın amerikan kökenli olmayan oyuncularla film çekme fantezisi yüzünden o da olmuyor. gravitasyon denklemlerini bulmaya çalışıyorum, sen uzayda takıl gezegen ara diyen amca; filme hiç uymamış ve o denklemlerin bulunduğu her halinden belli. filmin sonlarına doğru denklemler çözüldü uaaa diye bağıran kızcağızımızın ve sonrasında yaşadığı hayal kırıklığı hiç etkilemedi; çünkü profesör rolündeki amca oynayamamış ve nolan matematiğince anlıyorsun olayı.

görsel efektler güzeldi yalan yok; fakat nolan filmlerine az biraz aşina olan, efekt kullanmamak için küçük maketlerle çekme fantezisi yüzünden roketin fırlatılma sahnesinin tam bir fiyasko olduğunu anlayabilir. kara delik güzeldi bir tek.