fani olduğunu unutmak

Ne Lazım?
Yemeye, ikram etmeye yemek.
Ne lazım?
Yalnızkende, el içine çıkarkende libas.
Ne Lazım?
Oturmaya, yatmaya, misafir ağırlamaya bir hane.
Ne Lazım?
Ayağını yerden kesecek, düğüne, pikniğe, binek.
Ne Lazım?
Gönüle gönüllü.
Ne Lazım?
ikiden ziyade nefes.
Ne Lazım?
Selam vermeye, cenazeye, düğüne, akraba, çevre.
Uyanmış, tavana bakan adam bunları düşünmekteydi. Bu son zamanlarda sıklıkla yaptığı birşeydi. Düşünmesine üzerine atlayan,
oğlu; Hadi ama okula geç kalacağım diyerek son verdi.
Kahvaltı masasında,
eşi; arabamda alışılmadık bir ses var bir baksan,
Kızı,; mağazada bir elbise gördüm. Arkadaşımla gidip alsam.
Kızına lazım olan parayı verdi. eşiyle aşağıya indi. Eşinin dediği doğruydu. Arabaları değiştiler.
Arabayı baktırmaya götürecekti. Direksiyona oturdu, düşündü. Her şey süperdi. Herkesin keyfi yerindeydi. Bir elleri yağda bir elleri baldaydı. Mutluluğa mani bir hal yokken o kendini iyi hissetmemekteydi. Lazım olanlarda bir şey eksikti.
Akşam haberlerde,
Spiiker; ...mahallesinde bir evsiz sokakta donarak...
Yanına gelen,
eşi; karşı komşunun annesi hastaymış,
Elbiseyi almaktan gelen,
Kızı; gelirken karda, terlikli birini gördüm. Yanına yanaştım. Sana bir ayakkabı alsam deyince, hayır! ama çocuğuma mama,
birden silkindi. Kızına; almış olsan bari,
bu heyecandan ürken,
Kızı; beze param yetmedi.
Eşine; hazırlan da komşuya geçelim,
Eşi; ne bu hal. Dur hele, evde yoklar, annesine gittiler.
Adam koltuğa çöktü.
Eşine; yazlığı satalım,
Eşi; buda nerden icap etti Şimdi,
Kızı; hani yaza arkadaşlarımla gidecektim.
Adam, neyin eksik olduğunu bulmuş, kendince çarede üretmışti. O boş ev tutarken, biri sokakta donarak ölmüştü. Birinin bu akşam çocuğunun altına bağlayacak bezi yoktu, komşu umarsız dertten muzdaripti. Yazlığı satıp kurtulacaktı. Parasını bir hayra harcayacaktı. Belkide karşı komşunun ihtiyacı vardı. Belkide kızının akşam bez alamadığı insana...
Lazım olan hep bu dünyalıktı. Konfora ve prestije yönelikti. Oysa lazım olan sadece bu değildi. Hepsi fani şeylerdi. Faniye fani şeylerde lazımdı ama kazancınıda ihtiyaç sahipleriyle paylaşmak lazımdı.
Bunları dillendirdi.
Eşi; yazlıksız olmaz,
Kızı; yalancı durumuna düşmek hoş değil.
Adam; unutmayalım ki biz faniyiz. Ardımızda mecburen kullandıklarımızın yanında,yaptıķlarımız ve eserlerimiz kalmalı. insanlara bir eser bırakamadık. Bir kaçına yaptığımız,
Eşi; olmadı, arabamı da sat,
Adam; benimkini de,
Kız; hani banada araba?
Eşinin onu ciddiye almadığını farkedince üzüldüzüldü.
Eşi; sen dünyayı yöneten değilsin. Dünyayı sırtında taşıyacak halinde yok. Sen bizim ihtiyaçlarımızı gider, yeter,
Kızı; gönlün olsun, yarın gidip bulursam, o bezi alacağım. Bulamazsam da o parayı Eve sokmayacak, birine vereceğim.
Adam dinledi. Denilenlere doğru dememek olmazdı, doğruydu. Kendi düşündükleride doğruydu. O zaman?
Ödevlerini bitirip yanlarına gelen,
oğlu; beni futbol takımına almadılar..