geçmişi özlemek

en arabesk düşüncelerin baba yarısı, büyük amcanın büyük oğludur. uzak durun böyle zehirli ve saplantılı fikirlerden.

özlemek yerine gurur duymak daha mantıklı. özellikle geçmişte olduğu halde bugün bile hayal edince mutlu ediyorsa ''hayatımda böyle anlar vardı'' diye gurur duyabilmek en iyisi. sonra işlerin yolunda gitmediği bir anda bu hatıraları düşünüp vay le le diye zılgıtı basmayın.

- o niye laaaa?

e çünkü eski olan hiçbir şey günümüze uyarlanınca aynı tadı vermez. yani...

- bayatlıyor di mi? ben de dün tavuk kızarttım. bugün baktım tadı ıykk!
+lafımı bi bitireyim, espirini yine yaparsın.

yani lisede öpüştüğün birisini alıp da bu günün üniversitesine getirmenin bir anlamı yok. ya da üniversite okurken derse girmeyip de sevgilinle evde film izlerken, battaniye altında seviştiğin bir anı alıp da bu günün iş hayatına entegre etmenin bir anlamı yok. çünkü hepsinin yeri ve zamanı farklı. hem birini diğerine tercih etme şansın yok hem de kaldığın yerden devam seçeneği zorunlu. geçmişin en anlaşılır belki de tek anlaşılır yanı bu; önceden sahip olunan ve bir daha aynı dokuda tekrarlanmayacak silik şeyler olmasıdır. haa, daha iyisine sahip olamaz mısın? olursun.

+ ama yine de eskiden daha güz...
- sakın ha, gebertirim bak!

demem o ki bu ki şu ki, geçmiş güzel ise gurur duyulur; güzel değilse ders çıkarılır ve her iki durumda da orada kalınmaz; daha iyisi, daha fazlası için uğraşılır. hatta uğraşmasan bile sorun değil, yeter ki özleyip özleyip cuvara içme.

+ haha cuvara dedi.
- olum sen hayali bi şeysin. ota boka cevap verme.
+ hmm ok.

son olarak, hayatta olmayanları özleme durumu konu dışı. doğaya aykırı şeyleri tartışmak faydasız.