neslican tay

Şu sıralar da kanser tedavisi gören birisidir.

Böyle insanlar gerçekten beni utandırıyor çünkü hayatımdaki yapabilcek iken yapmadığım şeyleri gösteriyor. Sürekli hatirlamamiz gerektiğini yarın ölebileceğimizi. Ya da engelli birisi haline gelebileceğimizi. Bazen sorguluyorum bence insan doğası gereği midir nedir kendisini bıraktığında hep aşağı doğru gidiyor. Fakat çırpındığında da yukarı mesafe katedemediği de çokca oluyor. En sonunda başladığın noktaya yakın olabilirsen ne mutlu, durumu oluyor.