ben bu yazıyı sana yazdım

Aslında daha da çok yazarım hatta en çok sana yazarım. aynı evin içinde hep bir aradayız ama söylenecek sözler bitmiyor, söyleyemediklerimi yazarım. Yani bir bıraksam kendimi, sana neler yazarım?

Hani güzel şeyler vardır hayatta; güzel bir sokak gibi, bebek kokusu gibi, ellerin cebinde nereye gittiğini bilmeden şehirde kaybolmak gibi. işte sen tam da böyle bir şeysin, olduğun yerde duruyorsun ve sadece var olman her şeyi güzelleştiriyor.

Fark etmezsin sen ama güldüğünde bir anlığına izlerim seni, gözlerinin içi dahi güler ve ben suratının aldığı o güzel halin ruhumdaki yansımasını kelimelere dökemem. ama hep gül sen.

Kafamı yastığa koydum, kokun sinmiş yastığa ve işte ben bu yazıyı sana yazdım. Daha da yazarım aslında...