bugün

totalitarizm

otoriter rejimden farklıdır. bazı açılardan da zıddıdır. totaliter rejimlerde siyasi çoğulculuk yoktur. bütün devlet ve ülke, tek bir partinin ideolojisi ekseninde şekillenir. mussolini italyası, nazi almanyası, stalin sovyetleri buna verilebilecek örneklerdir. bu rejimde, siyasal katılım ise otoriter rejimlerin aksine, çok fazladır. halk politize edilmiştir. ideolojiye uygun gösteriler, yürüyüşler, festivaller düzenlenir. totaliter partiye katılım, had safhadadır. insanlar harekete geçirilerek aktifleştirilir. muhalefete tahammül en düşük noktadadır.

otoriter rejimde ise çoğulculuk biraz da olsa vardır. ama siyasal katılım minimal düzeydedir, halk depolitize edilmiştir. insanlar siyasetten farklı alanlara yönlendirilir. insanlar siyasetin kirli bir iş olduğuna, kavgadan ve gürültüden başka bir şey getirmediğine inandırılarak siyasal sürecin dışına itilir.

türkiyede sıklıkla görülen rejim, otoriter rejimdir. abdülhamid dönemi de, itc dönemi de, 1. cumhuriyet de, darbe hükümetleri de genel olarak otoriter rejim esintileri gösterir. totaliter bir rejimle ise, en azından hitlervari bir totaliter rejimle, karşılaşmadığımızı düşünüyorum ben.