bugün

sözlük yazarlarının itirafları

kalbim sıkışıyor düşündükçe, uyuyamıyorum. sedyeye yatırılırken çizmesini çıkarması gerektiğini düşünen madenciyi, ölen 282 insanı, babasını kocasını oğlunu kaybeden aileleri, elinde oğluna yazdığı notu tutan madenciyi, vatandaşını yumruklayan başbakanı, acısını dile getiren adamı yerlere yatırıp tekmeleyen özel kalem müdür yardımcısını düşünmeden edemiyorum. aklım almıyor artık acıdan parçalandı yüreğim. yazıklar olsun bu ülkeye, milletine gram değer vermeyen devlete. türkiye kan ağlıyor, sokaktaysa gaz fişekleri patlıyor. kimseye hakkını arama imkanı verilmiyor, kimse sesini çıkarmasın diye işkence edilerek susturuluyoruz. yetmedi mi çektiğimiz acılar?