bugün
- kemalizm26
- icardi190515
- müge anlı daki 18 yaşındaki lamia13
- bu gece intihar edeceğim77
- siklememe sanatı8
- japonya'nın yarısı kürtlerindir15
- trt'nin osmanlı dizileri26
- bir erkeğe nasıl aşık oldunuz16
- her canlı şeyi sudan yarattık11
- fenerbahçe28
- albay kemal16
- bütün pitbullar uyutulmalı20
- rte'nin artık fenerbahçeli değilim açıklaması12
- 28 mayıs 2013 taksim gezi parkı direnişi19
- pipisine tapılan adam16
- kılıçdaroğlu'nun yeniden aday olacağım demesi24
- afganistana vizelerin kaldırılması15
- son 22 yılın özeti16
- kemalistlerin islamcılara daima saplaması12
- allah neye benzer17
- açık sınırı 19bin ytl9
- akp döneminde kürtlerin asimile olması11
- ichbinmaschinenbau12
- hiç aldatmayan erkekte sorun vardır12
- escort olmaya karar vermek8
- keyiflenmek için ne yapıyorsun9
- fatih de bizim atatürk de bizim9
- eğitim konusunda dünyada örnek gösteriliyoruz15
- köpeğe ekmek verip tecavüz eden adam22
- allahın emirleri sorgulanabilir mi21
- türbanlıların açık kızlara çok öfkeli olması12
- içkisi kumarı dövmesi olmayan erkek10
- suriyeli 3 çocuğun akran zorbalığı yapması17
- midyenin 20 lira olmasına şaşıran gurbetçi11
- otobüste görülen kıza aşık olmak10
- üçten fazla dövmesi olan kız8
- fener'i kimse eleştiremez hatalıyken de savunurum8
- sözlük abazanları kız bulduğu zaman olacaklar15
- fener niye şampiyon olmuyor diye ağlayan çocuk13
- galatasaray26
- fenerbahçe 38 de 38 yapsa olacaklar11
- dövmesi olan erkek12
- hadise'nin külotla marş söylemesi30
- şarap içip entry girmek8
- utanmadan fenerbahçe kollanıyor diyebilmek8
- ali koç10
- kocaeli de ders basan veli9
- ilkokuldaki sevgilinizle yaptığınız çılgınlıklar11
- okan buruk'un rakiplerine küfür etmesi22
- sinovac mı biontech mı12
--alıntı--
hempher kurulma aşamasini anlatiyor
ben, necdli muhammed bin abdülvehhâb ile çok yakın bir arkadaşlık kurdum. dâimâ onu övüyordum. bir gün ona: sen ömer ve alîden dahâ büyüksün. peygamber şimdi hayâtda olsaydı, onları değil seni kendine halîfe tayîn ederdi. ben, islâmın senin elin üzerinde yenilenmesini ve yükselmesini umuyorum. i̇slâmı cihâna yayacak yegâne [biricik] âlim sensin dedim.
abdülvehhâb oğlu muhammed ile kurânı, sahâbenin, mezheb imâmlarının ve müfessirlerin tefsîrlerine muhâlif bir şekilde, temâmen kendi fikrlerimize göre tefsîr etmeği kararlaşdırdık. kurânı okuyor ve bazı âyetler üzerinde konuşuyorduk. bundan maksadım, muhammedi tuzağa düşürmek idi. zâten o da, kendini inkılâbcı olarak göstermek ve dahâ fazla itimâdımı kazanmak için, görüş ve fikrlerimi memnûniyyet ile karşılardı.
bir kerre, cihâd farz değildir dedim.o da:allah, (kâfirler ile harb edin) [tevbe sûresi, âyet: 73] buyurduğu hâlde, nasıl farz olmasın? dedi.
ben, öyleyse allah (kâfirler ile ve münâfıklar ile cihâd et) [tevbe sûresi, âyet: 73] buyurduğu hâlde, niye peygamber münâfıklarla cihâd etmedi, dedim.
o, peygamber dili ile onlarla cihâd etmişdir dedi.
ben, farz olan cihâd, dil ile olanı mıdır? dedim.
o, resûlullah, kâfirlerle muhârebe etmişdir dedi.
ben, peygamber, kâfirlerle, kendini müdâfea için cihâd etdi. zîrâ kâfirler onu öldürmek istiyorlardı dedim.
evet manâsında, başını salladı.
bir kerre, ona (müta) nikâhı câizdir dedim.
o, câiz değildir dedi.
ben, allah, (onlardan fâidelendiğinize mukâbil, karârlaşdırılmış olan mehrlerini verin) [nisâ sûresi, âyet: 24], buyuruyor dedim
o, ömer, peygamber zemânında mevcûd olan iki mütayı yasak etdi ve onu yapanı cezâlandıracağını bildirdi dedi.
ben, sen hem, ömerden dahâ iyi biliyorum diyor, hem de ona tâbi oluyorsun. kaldı ki ömer, peygamber halâl ediyordu, ben yasaklıyorum demişdir sen niye kurân ile peygamberin sözünü bırakıp, ömerin sözünü tutuyorsun dedim.
[ömer radıyallahü anh böyle söylemedi. i̇ngiliz câsûsu, bütün hıristiyanlar gibi, hazret-i ömere düşman olduğundan, bu sözü ile de saldırmışdır. (hucec-i katıyye)de diyor ki, (ömer radıyallahü anh, müta nikâhını resûlullahın yasak etdiğini, onun yasakladığı şeyi yapdırmıyacağını söyledi. eshâb-ı kirâmın hepsi, halîfenin bu sözünü destekledi. aralarında hazret-i alî de vardı)..]
o cevâb vermedi. anladım ki, iknâ oldu.
o an, necdli muhammedin canının kadın istediğini biliyordum, kendisi bekâr idi. ona, gel müta nikâhı ile birer kadın alalım. onlarla eğleniriz dedim. başını sallayarak kabûl etdi. bu fırsatı büyük bir ganîmet bildim ve ona eğlencelik bir kadın bulmağa söz verdim. benim gâyem, onun insanlardan olan korkusunu kırmakdı. fekat o, bu işin aramızda sır olarak kalmasını ve ismini dahî kadına söylemememi şart koşdu. alelacele, orada müslimân gençleri ifsâd etmek için, müstemlekeler nâzırlığı tarafından gönderilen, hırıstiyan kadınların yanına gitdim. onlardan birine meseleyi anlatdım. kabûl edince, ona safiyye ismini verdim. necdli muhammedi onun evine götürdüm. evde sâdece safiyye vardı. necdli muhammed için bir haftalık nikâh akdini yapdık. o da kadına (mehr) olarak biraz altın verdi. ben dışardan, safiyye içerden, necdli muhammedi aldatmağa başladık.
safiyye, necdli muhammedi iyice eline aldı. zâten, o da, ictihâd ve fikr hürriyyeti behânesi ile, şerîatın emrlerine karşı gelmenin nefsânî tadını duymuşdu.
müta nikâhının üçüncü gününde, içkinin harâm olmadığına dâir uzun uzadıya onunla münâkaşa etdim. o ne kadar harâm olduğuna dâir âyet ve hadîs getirdiyse, hepsini ibtâl etdim ve en son, yezîd, emevî ve abbâsî halîfelerinin içki içdiği bir gerçekdir. hepsi dalâletde de, sen mi doğru yoldasın? şübhesiz onlar, senden dahâ iyi kurânı ve sünneti bilirlerdi. kurân ve sünnetden, içkinin harâm değil de mekrûh olduğunu anlamışlardır. yehûdî ve hıristiyanların kitâblarında da, içkinin mubâh olduğu yazılıdır. bütün dinler allahın emrleridir. hattâ rivâyete göre, ömer, (siz hepiniz vazgeçdiniz değil mi?) [mâide sûresi, âyet: 91] âyeti nâzil oluncaya kadar, içki içmişdir. şâyed harâm olsaydı, peygamber onu cezâlandırırdı. peygamber onu cezâlandırmadığına göre, içki halâldir dedim.
[hâlbuki ömer radıyallahü anh, harâm edilmeden evvel içerdi. harâm edilince, aslâ içmedi. emevî ve abbâsî halîfelerinden bazılarının alkollü içki içmesi, alkollü içkinin mekrûh olduğunu göstermez. kendilerinin fâsık olduklarını, harâm işlediklerini gösterir. çünki, câsûsun söylediği âyet-i kerîme ve diğer âyet-i kerîmeler ve hadîs-i şerîfler, alkollü içkinin harâm olduğunu bildirmekdedir. (riyâdun-nâsıhîn)de diyor ki, (başlangıcda şerâb içmek câiz idi. hazret-i ömer, sad ibni vakkas, sahâbînin bir kısmı içerlerdi. sonra, bekara sûresinin 219. cu âyeti inerek, günâhının çok olduğu bildirildi. dahâ sonra, nisâ sûresinin 42. ci âyeti gelerek, (serhoş iken nemâza yaklaşmayınız!) buyuruldu. nihâyet, mâide sûresinin 93. cü âyeti gelerek, şerâb harâm oldu. hadîs-i şerîfde, (çoğu serhoş edenin, azı da harâmdır) ve (şerâb günâhların en büyüğüdür) ve (şerâb içen ile arkadaşlık etmeyiniz! cenâzesine gitmeyiniz! ondan kız alıp vermeyiniz!) ve (şerâb içmek, puta tapmak gibidir) ve (şerâb içene, satana, yapana, verene, allahü teâlâ lanet etsin) buyuruldu.)]
necdli muhammed: bazı rivâyetlere göre, ömer içkiyi su ile karışdırarak içiyormuş ve serhoş etmez ise, harâm değildir, diyormuş. ömerin görüşü doğrudur, çünki, kurânda deniliyor ki, (şeytân, içki ve kumar ile aranıza adâvet ve buğz sokmak ve allahın zikrinden ve nemâzdan alıkoymak ister. artık bunlardan vazgeçersiniz değil mi?) [mâide sûresi, âyet: 91.] i̇çki sarhoş etmediği zemân, âyetde bildirilen günâhlara sebebiyyet vermez. binâenaleyh, içki sarhoş etmediği zemân, harâm değildir dedi.
[hâlbuki peygamberimiz, (çok içince serhoş edenin, serhoş etmeyen az mikdârını içmek de, harâmdır) buyurdu.]
aramızda geçen bu içki ile alâkalı münâkaşayı safiyyeye bildirdim ve ona çok kuvvetli bir içki içirmesini tenbîh etdim. sonra, dedi ki: senin dediğini yapdım, içkiyi içirdim, oynadı ve o gece bir kaç sefer benimle berâber oldu. i̇şte böylece, safiyye ile birlikde, necdli muhammedi iyice ele geçirdik. müstemlekeler nâzırı ile vedâlaşdığım zemân bana: biz ispanyayı kâfirlerden [müslimânları kasdediyor] içki ve zinâ ile aldık. yine bu iki büyük kuvvet ile, diğer bütün topraklarımızı da geri alalım, demişdi. bu sözünde ne kadar haklı olduğunu şimdi anlıyorum.
bir gün necdli muhammede oruc meselesini açdım: kurânda, (oruc tutmanız, sizin için dahâ hayrlıdır) [bekara sûresi, âyet: 184] deniliyor. farz olduğu söylenmiyor. öyleyse, oruc islâm dîninde sünnetdir, farz değildir dedim. bu teklifime itirâz edip, beni dînimden mi çıkarmak istiyorsun? dedi. ben de, ona: din, kalbin temizliği, rûhun selâmeti ve başkasının hakkına tecâvüz etmemekdir. peygamber, (din sevgidir) dememiş mi? allah da, kurân-ı kerîmde, (sana yakîn hâsıl oluncaya kadar rabbine ibâdet et!) [hicr sûresi, âyet: 99], buyurmamış mı? [bütün islâm kitâbları diyor ki, burada (yakîn) ölüm demekdir. bu âyet-i kerîme, (ölünciye kadar ibâdet et!) demekdir.] öyle ise, insana, allah ile kıyâmet günü hakkında yakîn hâsıl olup, kalbi iyi, ameli de temiz olduğu zemân, insanların en fazîletlisi olur dedim. bu sözlerime mukâbil, hayır, doğru değildir manâsında, başını salladı.
bir kerre ona dedim ki: nemâz farz değildir dedim. nasıl farz değildir? dedi. cevâben, allah kurânda, (beni anmak için nemâz kıl) [tâhâ sûresi, âyet: 14], buyuruyor. öyle ise, nemâzdan maksad, allahı anmakdır. binâenaleyh nemâz kılmak yerine, allahı anabilirsin dedim.
o da, (evet bazı kimseler, nemâz vaktlerinde nemâz yerine allahı zikr ediyorlarmış) dedi.
[peygamberimiz (nemâz dînin direğidir. nemâz kılan dînîni yapmış olur. kılmıyan, dînini yıkmış olur) ve (nemâzı, benim kıldığım gibi kılınız!) buyurdu. nemâzı bu şeklde kılmamak büyük günâhdır. kalbin temiz olmasına alâmet, nemâzı doğru kılmakdır.]
ben de, onun bu sözüne çok sevinmişdim. bu fikri ileri götürmeğe çok çalışdım ve onun kalbini ele geçirdim. sonra bakdım ki, nemâza ehemmiyyet vermiyor. bazen kılıp, bazen kılmıyor. bilhâssa sabâh nemâzlarını çok kaçırıyordu. zîrâ, gece ortasına kadar onunla konuşarak, uyumasına mâni oluyordum. sabâhları da, hâlsiz olduğu için, nemâza kalkamıyordu.
necdli muhammedin omuzundan îmân libâsını yavaş yavaş indirmeğe başladım. bir gün, peygamber hakkında da onunla münâkaşa etmek istedim. bundan sonra, bu mevzûlarda, benimle konuşursan, aramız açılır ve seninle alâkamı keserim dedi. bunun üzerine, bütün muvaffakıyyetimin bir anda zâil olacağı korkusundan, peygamber hakkında konuşmakdan vazgeçdim.
sünnîlik ve şîîliğin hâricinde, kendisine bir yol tutmasını telkîn etdim. o da, bu fikrime ehemmiyyet veriyordu. zîrâ mağrûr birisiydi. onun yularını safiyye sâyesinde, ele geçirdim. bir kerre de, peygamber eshâbını birbirine kardeş yapmış, doğru mu? dedim. evet, dedi. bunun üzerine, islâmın ahkâmı geçici mi, devâmlı mı? dedim. devâmlıdır. zîrâ peygamber muhammedin halâlı kıyâmet gününe kadar halâl, harâmı da kıyâmet gününe kadar harâmdır dedi. ben de öyleyse gel seninle kardeş olalım dedim ve onunla kardeş olduk.
o günden sonra, ondan hiç ayrılmadım. sefere çıkdığında dahî berâberdik. kendisine çok ehemmiyyet verirdim. zîrâ, gençliğimin en kıymetli günlerini vererek ekdiğim ağaç, meyvesini vermeğe başlamışdı.
bir gün, şöyle bir rüyâ uydurdum: dün gece peygamberimizi rüyâda gördüm. hocalardan duyduğum sıfatlarını da söyledim. bir kürsîde oturuyordu. etrâfında, hiç tanımadığım âlimler vardı. siz girdiniz. yüzünüz nûr gibi parlıyordu. peygamberin yanına vardığınızda, peygamber yerinden kalkdı ve her iki gözünüzün arasını öpdü. ve sen benim adaşım, ilmimin vârisisin, din ve dünyâ işlerinde, benim vekîlimsin dedi. sen dedin ki, yâ resûlallah! ben ilmimi insanlara açıklamakdan korkuyorum? peygamber cevâben, sen en büyüksen, hiç korkma dedi.
muhammed bin abdülvehhâb (necdli muhammed), rüyâyı duydukdan sonra, sevincinden uçuyordu. bir kaç defa doğru söyleyip söylemediğimi sordu. ben de, her seferinde, yemîn ederek, doğrudur dedim. o da, doğru söylediğime emîn oldu. zan ediyorum ki, o günden sonra, aşıladıklarımı açıklamağa, yeni bir mezheb kurmağa karâr
--alıntı--
şimdi bilin bakalım türkiye'de buna benzer bir yapılanmasının olduğu topluluk kimdir?
hempher kurulma aşamasini anlatiyor
ben, necdli muhammed bin abdülvehhâb ile çok yakın bir arkadaşlık kurdum. dâimâ onu övüyordum. bir gün ona: sen ömer ve alîden dahâ büyüksün. peygamber şimdi hayâtda olsaydı, onları değil seni kendine halîfe tayîn ederdi. ben, islâmın senin elin üzerinde yenilenmesini ve yükselmesini umuyorum. i̇slâmı cihâna yayacak yegâne [biricik] âlim sensin dedim.
abdülvehhâb oğlu muhammed ile kurânı, sahâbenin, mezheb imâmlarının ve müfessirlerin tefsîrlerine muhâlif bir şekilde, temâmen kendi fikrlerimize göre tefsîr etmeği kararlaşdırdık. kurânı okuyor ve bazı âyetler üzerinde konuşuyorduk. bundan maksadım, muhammedi tuzağa düşürmek idi. zâten o da, kendini inkılâbcı olarak göstermek ve dahâ fazla itimâdımı kazanmak için, görüş ve fikrlerimi memnûniyyet ile karşılardı.
bir kerre, cihâd farz değildir dedim.o da:allah, (kâfirler ile harb edin) [tevbe sûresi, âyet: 73] buyurduğu hâlde, nasıl farz olmasın? dedi.
ben, öyleyse allah (kâfirler ile ve münâfıklar ile cihâd et) [tevbe sûresi, âyet: 73] buyurduğu hâlde, niye peygamber münâfıklarla cihâd etmedi, dedim.
o, peygamber dili ile onlarla cihâd etmişdir dedi.
ben, farz olan cihâd, dil ile olanı mıdır? dedim.
o, resûlullah, kâfirlerle muhârebe etmişdir dedi.
ben, peygamber, kâfirlerle, kendini müdâfea için cihâd etdi. zîrâ kâfirler onu öldürmek istiyorlardı dedim.
evet manâsında, başını salladı.
bir kerre, ona (müta) nikâhı câizdir dedim.
o, câiz değildir dedi.
ben, allah, (onlardan fâidelendiğinize mukâbil, karârlaşdırılmış olan mehrlerini verin) [nisâ sûresi, âyet: 24], buyuruyor dedim
o, ömer, peygamber zemânında mevcûd olan iki mütayı yasak etdi ve onu yapanı cezâlandıracağını bildirdi dedi.
ben, sen hem, ömerden dahâ iyi biliyorum diyor, hem de ona tâbi oluyorsun. kaldı ki ömer, peygamber halâl ediyordu, ben yasaklıyorum demişdir sen niye kurân ile peygamberin sözünü bırakıp, ömerin sözünü tutuyorsun dedim.
[ömer radıyallahü anh böyle söylemedi. i̇ngiliz câsûsu, bütün hıristiyanlar gibi, hazret-i ömere düşman olduğundan, bu sözü ile de saldırmışdır. (hucec-i katıyye)de diyor ki, (ömer radıyallahü anh, müta nikâhını resûlullahın yasak etdiğini, onun yasakladığı şeyi yapdırmıyacağını söyledi. eshâb-ı kirâmın hepsi, halîfenin bu sözünü destekledi. aralarında hazret-i alî de vardı)..]
o cevâb vermedi. anladım ki, iknâ oldu.
o an, necdli muhammedin canının kadın istediğini biliyordum, kendisi bekâr idi. ona, gel müta nikâhı ile birer kadın alalım. onlarla eğleniriz dedim. başını sallayarak kabûl etdi. bu fırsatı büyük bir ganîmet bildim ve ona eğlencelik bir kadın bulmağa söz verdim. benim gâyem, onun insanlardan olan korkusunu kırmakdı. fekat o, bu işin aramızda sır olarak kalmasını ve ismini dahî kadına söylemememi şart koşdu. alelacele, orada müslimân gençleri ifsâd etmek için, müstemlekeler nâzırlığı tarafından gönderilen, hırıstiyan kadınların yanına gitdim. onlardan birine meseleyi anlatdım. kabûl edince, ona safiyye ismini verdim. necdli muhammedi onun evine götürdüm. evde sâdece safiyye vardı. necdli muhammed için bir haftalık nikâh akdini yapdık. o da kadına (mehr) olarak biraz altın verdi. ben dışardan, safiyye içerden, necdli muhammedi aldatmağa başladık.
safiyye, necdli muhammedi iyice eline aldı. zâten, o da, ictihâd ve fikr hürriyyeti behânesi ile, şerîatın emrlerine karşı gelmenin nefsânî tadını duymuşdu.
müta nikâhının üçüncü gününde, içkinin harâm olmadığına dâir uzun uzadıya onunla münâkaşa etdim. o ne kadar harâm olduğuna dâir âyet ve hadîs getirdiyse, hepsini ibtâl etdim ve en son, yezîd, emevî ve abbâsî halîfelerinin içki içdiği bir gerçekdir. hepsi dalâletde de, sen mi doğru yoldasın? şübhesiz onlar, senden dahâ iyi kurânı ve sünneti bilirlerdi. kurân ve sünnetden, içkinin harâm değil de mekrûh olduğunu anlamışlardır. yehûdî ve hıristiyanların kitâblarında da, içkinin mubâh olduğu yazılıdır. bütün dinler allahın emrleridir. hattâ rivâyete göre, ömer, (siz hepiniz vazgeçdiniz değil mi?) [mâide sûresi, âyet: 91] âyeti nâzil oluncaya kadar, içki içmişdir. şâyed harâm olsaydı, peygamber onu cezâlandırırdı. peygamber onu cezâlandırmadığına göre, içki halâldir dedim.
[hâlbuki ömer radıyallahü anh, harâm edilmeden evvel içerdi. harâm edilince, aslâ içmedi. emevî ve abbâsî halîfelerinden bazılarının alkollü içki içmesi, alkollü içkinin mekrûh olduğunu göstermez. kendilerinin fâsık olduklarını, harâm işlediklerini gösterir. çünki, câsûsun söylediği âyet-i kerîme ve diğer âyet-i kerîmeler ve hadîs-i şerîfler, alkollü içkinin harâm olduğunu bildirmekdedir. (riyâdun-nâsıhîn)de diyor ki, (başlangıcda şerâb içmek câiz idi. hazret-i ömer, sad ibni vakkas, sahâbînin bir kısmı içerlerdi. sonra, bekara sûresinin 219. cu âyeti inerek, günâhının çok olduğu bildirildi. dahâ sonra, nisâ sûresinin 42. ci âyeti gelerek, (serhoş iken nemâza yaklaşmayınız!) buyuruldu. nihâyet, mâide sûresinin 93. cü âyeti gelerek, şerâb harâm oldu. hadîs-i şerîfde, (çoğu serhoş edenin, azı da harâmdır) ve (şerâb günâhların en büyüğüdür) ve (şerâb içen ile arkadaşlık etmeyiniz! cenâzesine gitmeyiniz! ondan kız alıp vermeyiniz!) ve (şerâb içmek, puta tapmak gibidir) ve (şerâb içene, satana, yapana, verene, allahü teâlâ lanet etsin) buyuruldu.)]
necdli muhammed: bazı rivâyetlere göre, ömer içkiyi su ile karışdırarak içiyormuş ve serhoş etmez ise, harâm değildir, diyormuş. ömerin görüşü doğrudur, çünki, kurânda deniliyor ki, (şeytân, içki ve kumar ile aranıza adâvet ve buğz sokmak ve allahın zikrinden ve nemâzdan alıkoymak ister. artık bunlardan vazgeçersiniz değil mi?) [mâide sûresi, âyet: 91.] i̇çki sarhoş etmediği zemân, âyetde bildirilen günâhlara sebebiyyet vermez. binâenaleyh, içki sarhoş etmediği zemân, harâm değildir dedi.
[hâlbuki peygamberimiz, (çok içince serhoş edenin, serhoş etmeyen az mikdârını içmek de, harâmdır) buyurdu.]
aramızda geçen bu içki ile alâkalı münâkaşayı safiyyeye bildirdim ve ona çok kuvvetli bir içki içirmesini tenbîh etdim. sonra, dedi ki: senin dediğini yapdım, içkiyi içirdim, oynadı ve o gece bir kaç sefer benimle berâber oldu. i̇şte böylece, safiyye ile birlikde, necdli muhammedi iyice ele geçirdik. müstemlekeler nâzırı ile vedâlaşdığım zemân bana: biz ispanyayı kâfirlerden [müslimânları kasdediyor] içki ve zinâ ile aldık. yine bu iki büyük kuvvet ile, diğer bütün topraklarımızı da geri alalım, demişdi. bu sözünde ne kadar haklı olduğunu şimdi anlıyorum.
bir gün necdli muhammede oruc meselesini açdım: kurânda, (oruc tutmanız, sizin için dahâ hayrlıdır) [bekara sûresi, âyet: 184] deniliyor. farz olduğu söylenmiyor. öyleyse, oruc islâm dîninde sünnetdir, farz değildir dedim. bu teklifime itirâz edip, beni dînimden mi çıkarmak istiyorsun? dedi. ben de, ona: din, kalbin temizliği, rûhun selâmeti ve başkasının hakkına tecâvüz etmemekdir. peygamber, (din sevgidir) dememiş mi? allah da, kurân-ı kerîmde, (sana yakîn hâsıl oluncaya kadar rabbine ibâdet et!) [hicr sûresi, âyet: 99], buyurmamış mı? [bütün islâm kitâbları diyor ki, burada (yakîn) ölüm demekdir. bu âyet-i kerîme, (ölünciye kadar ibâdet et!) demekdir.] öyle ise, insana, allah ile kıyâmet günü hakkında yakîn hâsıl olup, kalbi iyi, ameli de temiz olduğu zemân, insanların en fazîletlisi olur dedim. bu sözlerime mukâbil, hayır, doğru değildir manâsında, başını salladı.
bir kerre ona dedim ki: nemâz farz değildir dedim. nasıl farz değildir? dedi. cevâben, allah kurânda, (beni anmak için nemâz kıl) [tâhâ sûresi, âyet: 14], buyuruyor. öyle ise, nemâzdan maksad, allahı anmakdır. binâenaleyh nemâz kılmak yerine, allahı anabilirsin dedim.
o da, (evet bazı kimseler, nemâz vaktlerinde nemâz yerine allahı zikr ediyorlarmış) dedi.
[peygamberimiz (nemâz dînin direğidir. nemâz kılan dînîni yapmış olur. kılmıyan, dînini yıkmış olur) ve (nemâzı, benim kıldığım gibi kılınız!) buyurdu. nemâzı bu şeklde kılmamak büyük günâhdır. kalbin temiz olmasına alâmet, nemâzı doğru kılmakdır.]
ben de, onun bu sözüne çok sevinmişdim. bu fikri ileri götürmeğe çok çalışdım ve onun kalbini ele geçirdim. sonra bakdım ki, nemâza ehemmiyyet vermiyor. bazen kılıp, bazen kılmıyor. bilhâssa sabâh nemâzlarını çok kaçırıyordu. zîrâ, gece ortasına kadar onunla konuşarak, uyumasına mâni oluyordum. sabâhları da, hâlsiz olduğu için, nemâza kalkamıyordu.
necdli muhammedin omuzundan îmân libâsını yavaş yavaş indirmeğe başladım. bir gün, peygamber hakkında da onunla münâkaşa etmek istedim. bundan sonra, bu mevzûlarda, benimle konuşursan, aramız açılır ve seninle alâkamı keserim dedi. bunun üzerine, bütün muvaffakıyyetimin bir anda zâil olacağı korkusundan, peygamber hakkında konuşmakdan vazgeçdim.
sünnîlik ve şîîliğin hâricinde, kendisine bir yol tutmasını telkîn etdim. o da, bu fikrime ehemmiyyet veriyordu. zîrâ mağrûr birisiydi. onun yularını safiyye sâyesinde, ele geçirdim. bir kerre de, peygamber eshâbını birbirine kardeş yapmış, doğru mu? dedim. evet, dedi. bunun üzerine, islâmın ahkâmı geçici mi, devâmlı mı? dedim. devâmlıdır. zîrâ peygamber muhammedin halâlı kıyâmet gününe kadar halâl, harâmı da kıyâmet gününe kadar harâmdır dedi. ben de öyleyse gel seninle kardeş olalım dedim ve onunla kardeş olduk.
o günden sonra, ondan hiç ayrılmadım. sefere çıkdığında dahî berâberdik. kendisine çok ehemmiyyet verirdim. zîrâ, gençliğimin en kıymetli günlerini vererek ekdiğim ağaç, meyvesini vermeğe başlamışdı.
bir gün, şöyle bir rüyâ uydurdum: dün gece peygamberimizi rüyâda gördüm. hocalardan duyduğum sıfatlarını da söyledim. bir kürsîde oturuyordu. etrâfında, hiç tanımadığım âlimler vardı. siz girdiniz. yüzünüz nûr gibi parlıyordu. peygamberin yanına vardığınızda, peygamber yerinden kalkdı ve her iki gözünüzün arasını öpdü. ve sen benim adaşım, ilmimin vârisisin, din ve dünyâ işlerinde, benim vekîlimsin dedi. sen dedin ki, yâ resûlallah! ben ilmimi insanlara açıklamakdan korkuyorum? peygamber cevâben, sen en büyüksen, hiç korkma dedi.
muhammed bin abdülvehhâb (necdli muhammed), rüyâyı duydukdan sonra, sevincinden uçuyordu. bir kaç defa doğru söyleyip söylemediğimi sordu. ben de, her seferinde, yemîn ederek, doğrudur dedim. o da, doğru söylediğime emîn oldu. zan ediyorum ki, o günden sonra, aşıladıklarımı açıklamağa, yeni bir mezheb kurmağa karâr
--alıntı--
şimdi bilin bakalım türkiye'de buna benzer bir yapılanmasının olduğu topluluk kimdir?
güncel Önemli Başlıklar