çalışan anne çocukları

işten gelen annenin akşam hemen o yumuşacık göğsüne yatıp,
mahsun gözlerle '' annecim yarında gidicekmisin'' sorusunu sormanız karşılığında aldığınız ''evet'' cevabının o küçücük kalpte açtığı üzüntü tarif edilemez. zordur çünkü,ona en çok ihtiyacınız olduğu yaşlarda çalışıyordur anne, sizin için geleceğiniz için,
daha ilk okuldayken beslenme çantaları özenle hazırlanmış, saçları düzenle örülmüş, ders çıkışı annelerinin onları kapıda beklemelerini kıskanan çocuk olmuştur o hep.
''annecim ben büyüyünce çalışırsam sen artık işe gitmessin dimi,ben sana bakarım bak gör çok para kazanıcam ben'' dersiniz her akşam o saçlarınızı okşadığı zaman. gülümser anne...
bir anne de sizsinizdir zaten 2,5 yaşındaki kardeşin, küçük annesinizdir,
büyük abla ile dönüşümlü baktığınız mamasını yedirip ninnilerle uyuttuğunuz.
gel zaman git zaman,
artık büyümüşsünüzdür onu yani annenizi kendinize bir ekol olarak almışsınızdır bir kere, azmini, çalışkanlığını, fedakarlığını.
evet onbeş yıl çalışan bir annenin kızıydım ben, babam da vardı oda çalışırdı.ama yetmezdi hayat şartlarıydı işte...
güzel vakit geçirirdik genede, haftasonları çalışırdı bazen annem, en çokta o zamanlar kızardım ona. yine de her şeye rağmen mükemmel bir anne oldu bana. ondan öğrendiğim her şeyi ben de kendi çocuklarıma uygulayacağım. zira öyle güzel bir model olmuştur ki pratikliğiyle, hızlılığıyla, her işe yetişmesiyle, öyle böyle değil hani üç küçük kız sahibi olup hem ev hem iş hayatını sürdürmek, işte elleri öpülesi annelerdir onlar, kendisinden önce evladını düşünen ve emeğinin nedeni yavrusunu iyi bir yerde görmek olan güzeller güzeli insandır o anneler.