sözlük yazarlarının itirafları

Tarifsiz kederler içindeyim yine sözlük.
eskiden sevdiğim bir şahıs vardı adı b.diyelim. Şimdi ise bütün sevme yetimi yönelttiğim tek bir insan var o da r. B.yi sevdim dersem r.yi sevmekten öldüm öldüm dirildim o kadar fark var aralarında. B.aptallık dönemime denk gelmiş olsa gerek ergenlik vs. Her neyse ben baya mutluyum böyle r.ile geçen hafta birisi aradı beni"ben sizin gizli bir hayranınızım"falan dedi.kimsin diyorum hayranınım ne önemi var kim olduğumun diyor. Kapattım yüzüne. Sonra mesaj geldi "ben b.aç şu telefonu". Açmadım müsait değilim dedim. Sonra akşam mesaj attı. Ertesi gün yine ısrarla arayınca açmak zorunda kaldım. B. Birkaç ay önce nişanlanmıştı zaten hemen konuyu oraya getirip tebrik ettim Bi bahane bulup telefonu da kapattım. Mesaj attı yine sen niye bu kadar sert konuşuyorsun diye hayatımda biri var ve ben çok mutluyum karışma yazdım. Saniyeler sonra şaşkınlıktan mimiklerim felç geçirdi. "nişanlım falan yok artık,ben seni istiyorum hatunum." engelledim hemen. Mal çocuk. Hayır bir insan utanmaz olur da nasıl bu kadar utanmaz olur yazık lan o kıza şerefsiz adam. Ve fark ettim ona karşı içimde hiç bir şey yok. Ohh.