bugün

sözlük yazarlarının ilkokul anıları

Serviste cips yiyordu cocugun biri, ben de cipse bayiliyorum o aralar. Ama bende yok, onda var, ben de istemem tabi kimseden. Sofor amca onceden uyarmisti serviste yemek icmek yok diye, kiskandim ya ben de, istiyorum cocugu da uyarsin o da yiyemesin cips. Ama yok, kimseden ses seda cikmiyor. Ben dorduncu siniftayim cocuk altinci sinifta muhtemelen. Kalktim direkt fedai gibi "cips yeme burda, kokuyor cips, kaldir onu" dememle birlikte yuzume dogru gelen bir eskrim kilici cantasi. Oyle ince uzun ama agir bir sey. Sakasina yapmis tabi, bana gelmedi o. Ama oyle bir yumruk atmisim ki cocugun ailesi cocugu hastaneye goturup rontgen cektirmis. Anneme de telefon etmisler, annem de "iyi yapmis, kizim o kadar hasar verebildiyse cocugunuzla konusun mevzuyu, onda sorun var demek" deyip kapatmisti. Amazon gibi hissettim valla, bir daha da yuzume bakmaya korkar oldu cocuk.