halkçılık

içten içe elitizm barındıran söylemdir. sanki, ''bakın ben öyle elit bir adamım ki, sizin gibi düşük seviye insanları savunuyorum, erdemliyim ben, yüceyim, uluyum'' gibi bir yüksekten bakma tavrı taşır. cemil meriç'in de bu konu hakkındaki sözleri çok hoştur.

''anlamadığım kelimelerden biri de halkçılık. ne halkçılığı? halk kim? halkçıyım demek halktan değilim demek. ama lütfen tahtımdan iniyor ve o pespaye, o betbaht insanlara yaklaşıyorum. aman efendim kerem buyuruyorsunuz! halk partisi kurtla kuzuyu, insanla sırtlanı bir çuvala koyan madrabazlar kumpanyası. kime karşı halk partisi? kime karşı halkçı? halkçılık halkın sırtına binen bir avuç aydının uydurduğu bir mit. oğlancı gibi. halkın ırzına geçmek için halka hulus çakan açık gözlerin yaftası. halk partisi tarihinin hangi merhalesinde halk için çalıştı, halktan olmayanlarla mücadeleye girişti? halktan ne anlıyordu? alt yapı feodal. iki bin yıldan beri değişmeyen, kendi küçük dünyasında hep aynı dertlerle başbaşa, geniş bir kalabalık. o kalabalıktan kopan hiçbir çilesi, hiçbir dâvâsı olmayan bir halk partisi. bir nevi ur. ve ona da, rakkas gibi kalabalıkla halk partisi arasında gidip gelen diğer partiler.''

(#18122337)