sobalı evde büyüyüp elini hiç yakmamış çocuk

sanırım 6-7 yaşlarındaydım o zamanlar. kuzineli bir sobamız vardı. babam yeni almıştı ve zarar vermeyelim diye tembih üstüne tembih ediyordu. köy yerinde büyüdüğümüzden patatesi dilimleyip soba üzerinde pişirmeye bayılıyorduk. bir gün patatesi ters çevirmeye çalışırken kaşığı sobanın içine düşürdüm. çocuk aklı işte elime yün eldiveni giydim beni soğuktan koruyan sıcaktanda korurdu herhalde. elimi sobanın içine soktum ama alev fazla yoktu. kömür korlaşmış ve kaşığı iyice ısıtmış ve ben o eldivenle kaşığı tuttuğumda zaten yarısından çoğu polyester olan eldivenin parmaklarıma yapışması, benim acı içinde bağırmam ama kaşığıda sobadan kurtarmam daha dün gibi aklımdadır. hey gidi günler hey.