evden kaçan kızlarımız

"anam saçımı çekti", "babam ağır söz söyledi", "kardeşim tokat attı", "abim dövdü" diye ottan poktan nedenlerle evi terkeden, karşığında güzel ve rahat bir hayatın onları beklediğini zanneden kızlardır. çoğu işlerini garantiye alıp önceden işi pişirdikleri sevgililerine kaçarlar. çogunun da yaşı küçük ve reşit olmamışlardır. buhranlı aylarını sağsağlim atlatamayıp kendilerini olmadık yerlere vururlar. sonu çoğunlukla pişmanlıkla biter. kendilerine ve hikayelerine kadın programlarında rastlanır.
(bkz: serap ezgu ile biz bize)