inançlıların ateistlerden daha akıllı olması

aslında mükemmel bir tespittir. akıl kelimesi arapça'da etimolojik olarak 'bağ kurma' anlamından gelir. akıl tam anlamıyla 'bağ' kurmaktır. ateistler de Allah ile evren arasında 'bağ' kuramadıklarından, akılsızdırlar.

allah ile evren arasında bağ kuranlar, allah'tan bağımsız yaşamazlar. allah'ın hükümlerine göre yaşarlar. onun dinini hayatın 'her' alanında tatbik etmeye çalışırlar. ateistlere de bu ağır geldiği, haz merkezli bir yaşamı tercih ettikleri için allah'ı evrenden kovmaya kalkışırlar. önemli nokta burasıdır. yani 'tanrı yoktur' tespitine vardıktan sonra yaşama dönmezler, yaşadıktan sonra 'tanrı yoktur' tespitini yaparlar. çünkü içinde bulundukları batıl yol onları çıkmaza sürükler. bu çıkmazı sindirmek için, üstünü örtmek için de bu çıkmazı 'meşru' gösterecek sahte bir argüman üretirler. çünkü bu sorumluluk onlara ağır gelmiştir. ancak şu bir gerçek ki, bu dünyanın sonu vardır ve dolayısıyla dünyadaki sorumluluktan kaçanlar ahirette nasıl bir yükün altına gireceklerini göz önünde bulundurmaları gerekir.