bugün

kuzey kore liderinin ölümü vs atatürk ün ölümü

yersiz ve desteksiz bir karşılaştırmadır. kuzey kore'de abartılı şekilde ağlamak zorunlu gibi görünürken, atatürk için dökülen gözyaşları samimiydi. eski filmleri izlersek, ağlamayanlar olduğu, ama, ağlamayanların da üzgün oldukları görülür. kapitalizmin yozlaştırmadığı hiçbir alan ve neredeyse hiçbir insan kalmamışken, kapitalizm nedir bilmeyen kuzey kore'lileri sadece ağladıkları için yozlaşmış saymak da mümkün değildir.