bugün

iki liderin ölmesi sonucu ortaya çıkan durumun karşılaştırılmasıdır. ne çok ortak yanımız varmış, onlarda bizimkiler gibi hüngür hüngür ağlamış. ağlamayı geçtim adamlar parçalıyor kendini. bu kadar büyük bir kitle nasıl yozlaşmış? anlamış değilim herkes mi aynı?
ayakta uyuyan murat belge isimli yazarın beyin fırtınasından çıkan karşılaştırma. Atatürk kim kuzey kore'de halkına zulüm etmiş adam kim. Kimi kiminle karşılaştırıyorsunuz hemde türkiye'de! sonra biri çıkıp hrant dink'i vurduğu gibi murat belgesiz isimli adamı'da vurunca "vah anam faşizm" diyorlar.
ordaki insanların kendini parçalaması zorla yaptırılan bir yas töreni için, yapmazlarsa öldürülecekler çünkü.
yersiz ve desteksiz bir karşılaştırmadır. kuzey kore'de abartılı şekilde ağlamak zorunlu gibi görünürken, atatürk için dökülen gözyaşları samimiydi. eski filmleri izlersek, ağlamayanlar olduğu, ama, ağlamayanların da üzgün oldukları görülür. kapitalizmin yozlaştırmadığı hiçbir alan ve neredeyse hiçbir insan kalmamışken, kapitalizm nedir bilmeyen kuzey kore'lileri sadece ağladıkları için yozlaşmış saymak da mümkün değildir.
liderlerin karşılaştırılması değil, ölümü sonrası halkın ortaya koyduğu tavrın karşılaştırılmasıdır. götü ile entry okuyan, adam vurma meraklılarına duyurulur.
insana bu adamlar ne yapıyor sorusu sordurmakta. Zira çekik gözlerinden kaynaklanan bir durum, adamlar ağlıyor mu yoksa katıla katıla gülüyorlar mı belli değil.
bütün gazeteleri, televizyonu açtığınızda her gün karşınızda onu görürsünüz. bütün yorumlarda onun görüşlerine atıf yapılır. internet diye bir şey yoktur, bağımsız bilgiye ulaşamazsınız.
size verilen bilgiler onu kayıtsız şartsız sevmenizi gerektirir. hayatınızın bütün boşluklarına nüfuz etmiş bir adamdır bu. kuzey koreli garibanlar ağlamasın da ne yapsın.
bu söylediklerimden atatürk için de geçerli olmayanı yoktur.
ölüm yıldönümlerinde her sene saygı duruşunda bulunacakları süre merak edilir. bizde 73 senedir devam eden gelenek orda kaç sene sürecek acaba?

10 kasım'da hala ağlayanları görmekteyiz. anıtkabir'de veya anma törenlerinde. hatta ufacık bebeğine atatürk ölmüş diye ağlamasını öğretenleri de ibretle izledik. kuzey kore halkı ağlayınca neden yadırganıyor bilemiyoruz. adamlar hala diktatörlükle yönetiliyor ve yaptıkları normal, ya bizim ülkemizde normal mi?