leyla ile mecnun

senaristi benim gibi 1985 doğumlu burak aksak tır. senarist benim gibi istanbul da doğmuş ve büyümüş. o yüzdendir galiba kendimden çok şey bulduğum dizidir. mecnun da bir yönümü, ismail abi de bir yönümü, erdal bakkal da başka bir yönümü buluyorum. sanki beni ve şimdiye kadar ki hayatımı anlatıyor. izlerken bazen o kadar küçük ayrıntı görüyorum ki beni alıp götürüyor. çocukluğuma gidiyorum, sokakta top oynarken terliği yırtılan o yaramaz çocuğa dönüyorum. yeri geliyor kamil gibi elektrik tesisat borularından ok yapıp atıyorum, yeri geliyor mecnun gibi lise ceketini giyiyorum veya anneanne yatağında yatıyorum. yeri geliyor ismail abi gibi beyaz gemide ki çocuk misali babamı bekliyorum. yeri geliyor kaan gibi kola kutusunu ezip maç yapıyorum ve okul ayakkabılarının ön tarafını yırtıyorum. yeri geliyor hırsız yavuz gibi bir imkansızı seviyorum ve onun için yine onu üzüyorum. yeri geliyor erdal bakkal gibi lunapark görünce kendimden geçiyorum. yeri geliyor ismail abinin şekerpare nin gitmesine ağlar gibi ağlıyor, erdal abinin pis pis gülmesi gibi gülüyorum.

kısacası; seviyorum lan ben bu diziyi.