sözlük yazarlarının itirafları

*içimde nedenini anlamadığım bi üzüntü hali var. kendime ''lan olm, okulun iyi, arkadaş çevren iyi, dersleri de atlatırsın, sevgili de bulursun...ohh...'' deyip kendime gaz veriyorum. ve cidden kötü bi durumda değilim ama neden mutsuzum bilmiyorum.

*sağlıklı bi insanda bulunamayacak derecede bi paranoyaklığım var. anlatılır gibi değil. ara sıra psikoloğa gitmeyi düşünüyorum.

*durumumdan memnun olduğum zamanlarda geçmişimin ne kadar iğrenç olduğunu düşünüyorum. ve üzülüyorum. sonradan ''ne iğrençlik vardı olm yaa'' diye kendime sorup, cevap alamıyorum. kendimle çelişiyorum. şimdi bile düşünüyorum geçmişim neden iğrençti, neler geçti başımdan diye...

*bunca yıl yalnız olduğum için ilgi görünce hemen götüm kalkıyo. hatta bi anda karakterim değişiyo. mesela ben sessiz sakin bi insandım. insanlar bi kaç kez laf sokuşumu beğendi diye bazı kişilere karşı o kişileri sevdiğim halde küstahım. sürekli ''bak sokarım lafı!'' tavrındayım.

*sevdiğim sanatçıları ve şarkılarını sürekli tanıtma hissi var içimde. laf söyleyen olursa da ibret-i alim için asacakmış gibi görünüyorum. ve cidden öyle. sanki herkes sevmek zorundaymış gibi...

*herkes beni kitap okuyo sanıyo...boş görünmememe rağmen çok salak olduğumu düşünüyorum. bi de bazen düşünüyorum, hiç kitap okumuyorken insanlar bu kadar birikimli görüyosa kitap okurken halim ne olur diye...kültürlü gözükmeye çalışan bi cahil mi yoksa gizli zeki miyim acaba diye düşünüyorum...ama cidden ben çok salağım. ama bi zekilik payım da var. çok sinsi ve fesatım bunu biliyorum ama. sanırım pratik zekalı değilim. o kesin.

(bkz: karmaşa)