bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

sen dünyanın en tatlı, en güzel kızısın. of tanrım! ne kadar acizim sadece buraya yazabiliyorum. tam 7 senedir seviyorum seni için için. eski çıktığın çocuk, hani şu buralardan giden. heh işte onu neden hala unutamadın anlayamıyorum aslında tip 0. ağzı var konuşuyo bak onuda kaan ve sergenden aldı söyliyim. zaten karadaş'ı hiç söylemiyorum hayatının hatalarından olsa gerek. ben artık arkadaş, dost sıfatından başka şeyler istiyorum. ben seni istiyorum, seni koklamak, sana sarılmak istiyorum. ne güzel söylemiş Annie Lennox "Talk to me like lovers do, walk with me like lovers do." ben 7 sene bekledim ve hep bekliyeceğim. aslında senden ayrılmam tamamen kendime olan güvensizliğimden dolayı. o güvensizlik hala sürüyor. sanki mayın tarlasındaymışım gibi. "şuraya basarsam.. yok basmıyım ya patlarsa?!" seninle konuşmaktan bile korkuyorum. bana yardım et lütfen. bilirsin sen beni çekingenimdir. arada bir halimi sor, gel bir tavla, batak atalım de. o renkli kartona yazılan notlar, fiskoslarla gönderilen mektuplar tekrar gelsin hayatımıza. sana çok şey yaşatabilirim. " Let me be your hero!"