ebeveynin insanı rezil ettiği anlar

ya insanın annesi bu kadar mı evladına zulmeder? düşünüyorum da annem beni istemeden ne çok rezil etmiş yahu...

hani ay benim kızım çok güzel şarkı söyler hadi kızım bi şarkı söyle amcalara tipi ebeveyinler vardır ya, heh işte o benim annem. hayatım boyunca bu cümlenin, hadi kızım bir şiir oku, göbek at, taklit yap, dilber hala ol, şahika gibi gül, sisi ol gel kuçu kuçu şeklinde belki milyonlarca versiyonuyla baş etmek zorunda kaldı ya. 20 yaşında hala diyordu bunları insafsız kadın.

senelerden geçen sene, ramazan vakitleri. 20 kişilik kocaman bir iftar sofrasındayız. bir sürü yaşlı büyükler var anne tarafı teyzemin kayınebeveyinleri(var mı böyle bişi ben mi uydurdum) bir sürü insan işte. tam yemeğe başlıcaz annem o güne kadar yaptıklarının en absürdünü yaptı belkide...

-ay benim kızım harika dua okur, hadi kızım bi iftar duası oku bizlere...
+hönk?!

masada derin bir sessizlik, kızarmış tavuğukla adeta yarışa giren kızarmış kulaklarım...
+eee, allahım iftar vakti.. ee, sen kabul et. amin... (içses:ulan anne alacağın olsun senin...)

biri anneme anlatsın artık, örnek çocuk değilim ben.