insanın büyüdüğünü anladığı an

daha çok susup, daha çok düşünmeye başlıyor insan, şaka gibi gelen şeylerin bir süre sonra bıçak gibi kesmeye başladığını anlıyor. aşık olmak için zorluyor kendini ama yapamayınca içine endişe düşüyor. önceden kızıp gürlediği ağız dolusu, avuç avuç sövdüğü olaylara artık kayıtsız kalıyor. ve en önemlisi artık mutlu olmakta zorlanıyor. basit sevinçlerle, yüzüne gülen maskeler yapıyor. ama her ağladığında o boya akıyor ve yine bildik ama yaşlanmaya başlayan suratı ile başbaşa kalıyor aynanın başında! ve bunların hepsi 'o an' içinde oluyor. derin bir nefes aldıktan sonra devam ediyor hayatına...