bugün

ben bu yazıyı sivrisineğe yazdım

şu an bu yazımı monitörümün ekranında sağ üst köşeye doğru biriken siyah sivrisinek kalıntılarına yazıyorum.
ben sizi evladım gibi sevdim. kanımı taşıdınız onca süre. evlat gibi...
belki yıllarca benim pis, dağınık odamdan çıkamadınız. cam açma huyum yok; bu da benim eksik yönümdü evet. neyse ben sizi elim kolum gibi sevmiştim işte.
ama o sesiniz yok mu. vızz diye tam uykuya dalmak üzereyken gittikçe yaklaşan vızz...
gün geçtikçe, siz büyüdükçe sesiniz de mi şiddetlendi ne? son çaremdi sizi önümde duran takvim yapraklarıyla ezerek,bastırarak öldürmek. son çaremdi. yoksa küllüğü fırlatacaktım duvardan duvara. annem de sizin yüzünüzden ağzıma sı*acaktı.
rahat uyuyun... göt herifler.