sözlük yazarlarının itirafları

keşke insanlar daha açık olabilse yediği yemeğin resmini koyup cool gözükmek için starbucksta kendini etiketleyen insanlara bize ne yarraaam diyebilse dekolte giyen birine utanmadan göğüslerin güzelmiş diyebilsek içimizde tutmasak hiçbirşeyi.

üç gündür sıçamıyorum içimde patlayacak.

ulan yazacak o kadar şeyim var ama yazacak bişey bulamadım.

bazen şuraya ciddi ciddi itiraf yazacağım bir kafa istiyorum. ama bazen.

saç diplerim ağrıyor yine sözlük. uyku bana haram anlaşıldı.

sarı saçlarına yeşil gözlerine hayranlıkla bakıyorum.

3-5 günlük yazarlık sürecimde bir sözlük kızıyla buluşup ilişkiye girdim. ilk defa anlık cinsel ilişki yaşadım. duygusuZ seks süpermiş.

amına kodumun dünyasında bir yandan sondayla cebelleşiyorum, diğer yandan diş ağrısıyla.

eve geldigimden beri cisimi tutuyorum ve simdi yapmaya gidiyorum bu igrenc itirafi okutturdugum icin beni affedin.

ilahiyat okuyan bi hatunla yakinlasiyoruz sözlük. kuran filan okuyor. ama çok tatlı. bana ters filan derdim. muhtemelen yasam tarzlarimiz da uyusmayacak. ilginç bi deneyim olacak benim icin. hadi hayırlısı... lan?

itirafımdır;

şuanda hiç bir şey bana; beyoğlu sokaklarında, kafamda şapkam, kıvır kıvır saçlarım belime kadar, şort, renkli çoraplarım, botlarım, bileklerim, tekila şişesi elimde diğerinde ot avaz avaz "athena - arsız gönül " şarkısını söylemekten daha fazla zevk veremez.

yalnızlık içiyorum, bu sabahsız gecelerde.
oooooooooo
fırtınalar esiyor, arsız gönülllll iflah olmuyooorrrrrr.

geçiyor. hepsi.

size olmeden gercegi soyleyecegim demistim. (turkce karakter kullanamiyorum ve bu beni sinir ediyor) her neyse. Sozluk ismim hakkinda yalan soyledim sayilir. Kendi ismimi soylemedim. Bunu babalarin hicbir siteye tam adiyla uye olmamasi gibi farz edin. Kendi kimligimde yazan ismimi degil ikinci,gobek ismi derler ya onu soyledim.
Oh rahatladim. Sizleri seviyorum yatin uyuyun gec oldu.

bugün birisi yanımda canlı canlı kız arkadaşına ''sol elini başının soluna doğru koyup 3 yap fotoğrafını yolla'' dedi. böyle bi dondum, kaldım. bi an için hayat fonksiyonlarım durdu sandım.

Garsonum ama içimden bazı müşterilere sert kayıyorum. Yerini bulur inşallah.

Not: Pişman değilim.

insan gerçekten hayret ediyor.

acıdan uyuyamıyorum . kendimi katletmiş gibiyim . canım çok yanıyor .

bu gece yine çok canım sıkılıyor.

kimseye değil kendime bu hırçınlığım! kendimin bana yaptıklarını, yaptırdıklarını bir türlü hazmedemiyorum!

!-

ben bir azerbaycan türküyüm. Gürcistanda yaşıyorum. Gürcistanda azerbaycan türklerinin yaşadığı borçalı diye bir yer var. Ben de borçalıda yaşıyorum.

Sõzlük babam annemi düdüklüyor elimde bıçakla kapılarının önünde bekliyorum babam çıkınca öldüreceğim.

Bugün annemle abimin kavgasına uyandım. Nedenini hala bilmiyorum ama abim denen o it bulmuştur yine bi sebep.

Çok alakasız bir anda kavga bana döndü. "o akşama kadar yatıyo evde ben gidip çalışıyorum, ben de çalışmam yatarım artık" dedi. Daha önceki hakaretlerinden sonra bu hiçbişey. Benim çalışmamamı bu kadar mı yediremedi kendine? 19 yaşındaki kardeşi ona çok mu ağır geldi? Gelmemeli aslında çünkü onun bize maddi anlamla çok bi katkısı yok. Beni bu evde doyuran şey annemle benim babamdan kalan maaşımız. Ama nedense çalışmıyor olmam ona ağır gelmiş, üniversiteye hazırlanan 19 yaşındaki kardeşinden para bekler olmuş, abilik böyle bişeymiş demek ki. Yıllardır ne anlama geldiğini bilmediğim abilik hissi yavaş yavaş oturmaya başladı. "yok yere annesinin kardeşinin kalbini kıran, onlara hakaretler eden, üniversiteye çalışan kardeşinden para bekleyen, aşırı bencil bir insan" abiliğin tek tanımı bu bende.

2 ay sonra işe giricem. Paramı da kuruşuyla anneme teslim edicem. Ve inşalah gireceğim şu sınavı da kazanıcam. Başka türlü kurtuluş yok.

görüşmediğim birine ilgi duyuyorum.

hatalar yapıyorum sözlük.
herkes hata yapar di mi?
yok işte öyle değil, ben hata olduğunu bile bile yapıyorum.
kibirle doluyor içim bi anda, kinle doluyor; kendime kızıyorum. kendime kızdıkça yapıyorum o hataları.
öyle şeyler söylüyorum, öyle davranışlarda bulunuyorum ki bazen, niye diye sormaya utanıyorum kendime.
niye yani niye?
bir yalana inanmış olarak da kendimi salak hissetmiyor değilim sözlük, evet salaklık da var.
kırılıyorum, kırgınım... bazen üzülüyorum, bazen üzülmüyorum ama genel itibariyle çok düşünmüyorum.
kimseyi de umursamadığım kesin.
neyse uzatmiyim işte, insanlar değişir sözlük.
herkes iyi ya da kötü yönde değişir.
ben de değişiyorum, görüyorum farkındayım ama hangi yönde?
işte bunu bilmiyorum...

o değil de sözlük, sen bana çok değerli insanlar verdin. bak cidden. "bi sesini duymak istemiştim" diyip arayanından tut da, gecenin kör saati napıyon diye hal hatır soranına kadar... sabahlarımı günaydınlarla süsleyeninden ,gecelerime tatlı rüyalar dileyenine kadar.
bana muhabbet kuşu sözü olandan tut da, mektup yazana kadar.
hepsinin de yeri ayrı, hepsi de bilir nasıl değerli olduklarını.
ama tee ilk başlardan beri tanıdığım biri var sözlük.
ciğerim.
ben de onun gözüyüm.
öyle telepatik biri ki her şeyden önce, en başından beri, ne zaman aklımdan geçse,; bak aklımdan geçse diyorum, muhakkak tıklatır gönül kapımı.
bak bi de sırf denemek için şimdi mesaj attım mesela, "bu kadar olur aklımdan geçiyordun", dedi.
bana telefonda " hayatı tespih yapmışım" dinletiyor sözlük, öyle bi kahkaha atıyor ki; neye güldüğünü bilmesem de gülmeye başlıyorum.
bi de bi gün yeğeninin sesini açıp dinletmişti bana, nasıl sevinmiştim. o bilmez ne kadar sevindiğimi.
benle beraber oturup ağlıyor bazen sözlük.
bi de duyumlarını alıyorum, tanıdığımız ortak arkadaşlarımıza beni anlatıyormuş hep.
zaten böyle bazen her şey üstüme üstüme gelecek gibi olduğunda, olsun diyorum benim "ay ışığında ördeklerle dans edenim var" öyle güç alıyorum sözlük, hep olsun e mi söyle ona.
bazen de utanıyorum ondan.
korkuyorum kırmaktan, kızmasından.
ama bana kızsa hiç üzülmem, çok da hoşuma gider.
öyle babacan, öyle iyi, bi de öyle yağuşuklu biri.
işte ben sırf bunun için sana teşekkür ediyorum sözlük.

hazır konuşasım varken ve hata demişken aklıma geçenlerde ağlayan ebru gündeş geldi.
hiç de seyretmedim, ben ağlarken beni seyreden yok. ama o değil konu, şey; bi şarkısı vardı onun eski, o geldi aklıma. şarkının adı da; telafi.
keşke bazı şeylerin telafisi olsa ama olmuyor.
neyse.
dinleyelim de, itirafım renklensin.

https://www.youtube.com/watch?v=l5KkniZsf8Q

Iş ilk başlarda zor geliyordu şimdiyse bagimlilik haline geliyor.