bugün

bir arkadaşımın anlık hezeyanların/heyecanların yanılgısında yaşanan tek gecelik düzüşmelerin ötesine geçemeyen, sürekli tercih edilse bile hiç bir yaraya asla merhem olmayan, değil ruhsal doygunluğu fizyolojik doygunluk bile yaratmayan ancak yine de ısrarla sürdürdüğümüz durum olarak tanımladığı durum!
(bkz: ah bir ataş ver)