Yılbaşı gecesi dışarıda eğlendiğim için, yılın ilk günü izleyeyim dedim. Hatta bölünmesin diye sakin bir saatte geceyarısı izleyeyim istedim. Cem Yılmaz’ın “Diamond Elite Platinum Plus” stand-up gösterisini gerçekten hiç beğenmedim. Beğenmek ya da beğenmemek elbette subjektif bir karar. Ama gelmediğim bir gösteri daha gerçekçi olacaktır. Gösteri içinde Karadeniz türküleri, Ata Demirer’in Ege şivesi, Rahmi Koç’un zenginliğine göndermeleri, CHP Kadın Kolları, yattaki ibnelik hikayeleri dışında mimik oynamadı. Bir şov değil de storytell ya da Tedx konuşması kıvamındaydı. Sonra düşünmeye başladım; yaş aldık, Türkiye’de hayatımız bombok şekilde devam ediyor, hayata dair enerjimizi ve heyecanımızı kaybettik. Bu durumların bize boca ettiği karamsar bakış yüzünden mi gülmeyi unuttuk yoksa amk diye sorguladım kendimi. Ama Cem Yılmaz’ın sahnede de değindiği üzere Nasreddin Hoca üzerinden bir bilge kişilik olarak olayları ele aldığını görünce, gösteride bol bol kamu spotlarına mâruz kaldık. Biz çünkü Cmylmz’ın o zıppır, kabına sığmayan, lafı gediğine oturtan hâllerine özlem duyuyorduk. Artık ödemi / kiloları artmış, yaş almış, çocuğu olmuş adamın toplumdan kendini soyutlayarak tepeden bize ahkâm kesen, kibirli tarzda anlatıları eski gülmece unsurlarını taşımıyordu. Evet, biz de değişmiştik ama bizim gibi değişime kaybeden birini izlemek pek keyifli gelmemişti. Topluma mâl olmuş insanların ustalık dönemlerinde daha büyük başarılar göstermesini ve kendini aşmasını beklerken, çoğunun sadece toplumdaki o prestijli isminin ekmeğini yeme durumuna dönüşmesi gerçekten üzüyor. Velhasıl, Cem Yılmaz’ın “Bir Tat Bir Doku” ya da “cm101mmxi Fundamentals” gösterilerinde attığım kahkahalar hep güzel bir anı olarak kalacakmış. Zamanında aşk da güzeldi şakalar da. Yaş aldıkça hayat renksiz, cilvesiz, keyifsiz bir hâle geliyormuş. Berbat bir ülkede, mizaha olan özlemle günü kurtarmaya devam edeceğiz. Gülmeyi özledik lan !

Twitter'a gelen sohbet odası özelliği sayesinde kendisini tanıdığımız, beyefendi kişilik. Ramazan'da sahur programları ile de görmek istiyoruz.

Çünkü FENERBAHÇE bir spor kulübünden ziyade bie sivil toplum örgütü olmuştu.

Demet Sağıroğlu - Arnavut Kaldırımları.

THE LIVES OF OTHERS
(Das Leben Der Anderen)

"1984 Almanya'sında devlet her şeyi bilmek istiyordu" diyerek başlayan mükemmel bir film. Berlin Duvarı yıkılmadan önce Doğu Almanya'da zorba sosyalist rejim altında yaşayan insanların hayatları. Bir tiyatro yazarı (Georg Dreyman) , bir tiyatro oyuncusu (Christa-Maria Sieland) ve rejimin bekçisi devlet ajanı (Hauptmann Gerd Wiesler) arasındaki hikaye. Müthiş oyunculuk, kusursuz senaryo ve başarılı bir kurgu ile yalın anlatım. Özellikle filmin bitiş sahnesindeki; "No, it's for me" sözüyle mükemmel son yapması. HGW xx/7

Sıdıka dizisinde Sıdıka'nın abisi karakterini unutmamız mümkün müdür?

kokulu Arı Maya silgisini yiyorsa, makul karşılanabilir.

sıcak leblebi kokusu gibi bir şey. ağzına attığında bütün şevkin kaçıyor. en güzeli uzaktan.

(bkz: uzun çarşı)

parasıyla sevgili yapmaktır.

oralet içerdim. (bkz: Son Hafriyat) (bkz: Hayalet)

Sadece izmir'in değil belki de Türkiye'nin en güzel yerlerinden biridir. Hayatın en kaliteli ve en keyifli yaşandığı coğrafyanın adıdır.

önce kardeşinin sonra gazeteci Cemal Kaşıkçı'nın katili.

üyesi olmadığım ve üye olmayı düşünmediğim dijital platform.

Erzurum, Konya, Kayseri

"Ender gelişen Osasuna atakları" söyleminin gerçek sahibi.

iradesizlik. Kendimden biliyorum.

Bunu 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel söylediğinde de sus-pus olan muhafazakarları görmek isterdik.

Ayarlayamadığı ses tonuyla ekran başında zap yapmamıza neden olan ayarsız spiker kadın. Ayrıca büyük torpil ile girdiğine inandığım Kanal D ekranında ana haber bülteni sunuyor olması, kanalın M.Ali Birand'tan sonra düştüğü yeri gösteriyor. CNN Türk ekranında yaptığı 40 soruluk programda da, interaktif yayın yapacak hızlı cevaba uygun olmadığını göstermiştir. Ayrıca Gülben Ergen'den, Esra Ceyhan'dan sonra en yapmacık gülüşe sahip kadındır.