günümüzde milan baros ve ünal aysaldır. Lakin geçmişe gidilecek olursa Metin Oktay, Hakkı Yeten ve Lefter' in alnını öpmek lazım.

(bkz: hafıza kaybı)

gecenin köründe evin olmadık yerinden seslerin gelmeye başladığı an.

Tükürüğün sobanın üzerinde pinpon topu gibi zıplamasına hayran kalmaktır.

Sinir eden insandır. Size geç cevap vermesi kaçınılmazdır. Bekletir de bekletir...

Şu an ders çalışan kişidir.

Katey Sagal- Like a Bird. Her türlü derdi alır götürür, müziği sakinleştirir.

78-77 Galatasaray kazanmıştır. Bütün galatasaraylıların alnından terler akıtan maçtır.

Önce kendini sonra sevgiliyi vurmak olarak adlandırılan liseli vakasıdır.

The White Buffalo- Damned. Onun yanında bir de Breaking Benjamin- Crawl.

Fenerbahçe yerine Mersin idman Yurdu, Beşiktaş falan da eklenebilir. Son zamanlarda temiz bir lig için duymak istenen sözdür.
(bkz: bye bye angry birds)

Jennifer O'Connor isimli şarkıcının "Between The Church and The River" isimli şarkısı koyar.
Bir dizide duyduğum bu şarkı ilk andan itibaren gözlerimi doldurmuş, içimde derin acılarla beraber bir özlem uyandırmıştır. Herkese aynı etkiyi yapar.
Sözleri de oldukça manidardır:

between the church and the river
my love waits for me to stand and deliver
every promise that i've ever made
i want to keep them now
and i am not afraid

i won't let you go
even when you run all the way home
i won't let you go
i won't let you go
oh no

between the church and the river
my love gives to me, she makes me a giver
i am so full of this light
it lives in my stomach
and feeds me all through the night

i won't let you go
i know you think you're safer on your own
i won't let you go
i won't let you go
oh no....

Sıkıyım mı ustaa? diyip duran Memati Baş'ın her sözü bir klişedir.

Robin Sharma değildir. Ferrasini satmamıştır, hakkında kitap yazılmamıştır.

Foseptik tüneli de denebilir. Girenlerin pişman olduğu girmeyenlerin bir gün girmek zorunda olduğu Facebook yeniliğidir. Herkese "yine mi mark?!" dedirtmiştir.

Taht Oyunları adıyla 800 küsür sayfalık bir kitabı olan dizi.