bugün

bugün sürekli düşündüğüm hayal. eğer olsaydı ilk tepkisiyle bile tüm dünya liderlerini korkudan titretebilirdi.
canlıyken bile kemikleri sızlardı. aradan onlarca yıl geçmesine rağmen hala ulu önderden sonra bir lider yetiştiremediysek hala her başımız sıkıştığında "atatürk" diyorsak bize yazıklar olsun.
-kayseride kurulan uçak fabrikası, biz uçak yapamayız diye kapanmaz, şu anda dünyaya savaş uçağı satıyor olurduk.
- eskişehirde yapılan ilk türk arabamız devrim, çoktan çağ atlamış, spor, cabrio, vs.. modelleri çıkmış, hatta f1de yarışıyor olurdu.
-avrupa birliğine, ( avrupa bizden daha ileride değil savı ile ) girmezdik, ki biz başvurmaz, onlar davet ederdi.
-amerikada ve avrupadaki mühendis ve doktorlarımızın yüzde 90'ı yurtdışına sadece eğitim, genel kültür amacıyla gitmiş, kendi ülkemizde başarıdan başarıya koşuyor olurdu.
-pkk denen örgütcük hayata geçmemiş, binlerce askerimizin kanı dökülmemiş, çocuklar yetim, kadınlar genç yaşta dul kalmamış olur, annelerimizin yüreği kan ağlamıyor olurdu.
bosna ve azerbeycan dramları asla yaşanmaz, büyük ihtimalle bütün türkü cumhuriyetleri kapsayan bir türk birliği kurulmuş olur, atamız başında olurdu.
-töre diyerek çocuk yaştaki kızlarımız, alınıp satılamaz, kanlarına girilemez ya da kanları dökülemezdi.
- başörtüsü diye bir sorunumuz olmaz, başı örtülü kızlarımız da üniversitelerde özgürce okurlardı.
-bilmem kaç milyar dolarlık serveti olan başbakanlarımız, bakanlarımız olmazdı, halk zenginleşir, daha huzurlu bir türkiyede yaşıyor olurduk.

kendi kendimize düşünmek yerine düşünen bir insana itaat etmeyi cazip bulan insanların sıkça kullandığı söylem.