şehit vermekten acı olan tek şey

Şehit vermekten daha acı bir durum varsa o da şehit vermeye alıştırılmış bir toplum inşa etmeye çalışmaktır.

maraş biberi, çiğ köfte, yanmış yemek.
(bkz: flash tv ve sol frame aymazları ben dahil)

Buna duyarsızlaşmaktır.

bu fani hayatta geride kalanlar geliyor insanın aklına...

biz en fazla bir hafta sonra bunun acısını unutacağız, o vakte kadar belki gene şehit haberleri alacağız, belki de bu çözüm süreci yani barış süreci (!) hiç bitmeyecek...

geride bıraktığı eşi-çocuğu ömür boyu bununla yaşayacak ama...çocuk okulunda babasının vefat ettiğini söyleyecek, her seferinde üzülecek. eşi kendini bilmezler tarafından dul ilan edilecek. öyle işte...geride bıraktıkları acı veriyor.

inşallah bir daha hiç şehit haberleri almayız. ülkeyi bu hale getirenler de en kısa zamanda cezalarını çekerler. herkes koltuk derdinde, ne acı ki...