bugün

Şu aralar çok özlediğim.

Akşam karanlığında, her yer kar kış. Camdan değen soğuğu hissetmemek için montuna atkına gömüleceksin. Karanlıkta sızıp saatlerce uyuyacaksın huzursuzca. Sevdiğin bi şarkıya uyanacaksın arada sırada, ayılamayıp sallana sallana geri dalacaksın.

Canım çekiyor.
Az önce yaptığımdır. Yol bir süre sonra sıkınca uyumak iyi geliyor zaman geçiyor.
Arabayi kullaniyorsam ve yanimdaki uyuyorsa sikici durum. Genelde gec arkaya uzan derim. Rahat uyusun bari beni de negatif etkilemesin.
sadece vaktin hızlı geçmesine yarar, dinlendirmez
Cüzdan rahatsız ederdi otururken , acmissin müziğini sen giderken aklına gelenleri tek tek içinde karşılarsın . Ama en rahatı muavin pezevenk arkadaki dörtlü koltuğa bir yatıyor yatış o yatış . iki pop kek bir çaya gönlünü alıyor sonra
en nefret ettiğim şeydir.
Bir zamanlar Isparta istanbul arasını komple uyuyarak geçirebiliyordum.
Alışmak 2 sene sürmüştü.
Yarın gece bu saatlerde yapacağım eylem.
Uyuyan arkadaşları gerçekten tebrik ediyorum. Bu ne cesaret seni tanımak istiyorum yiğidim bul beni.
bir keresinde manisaya giderken saruhanlıya gelmek üzereyken yani 15 dakikalık bir yolum kaldığında uyuyup kalmışım. muavinde sağolsun uyandırmamış. uyandığımda izmir bornovaya gelmiştik. hemen bornovada indim. tekrardan manisaya geri gittim. ama giderken muavini sağlam saydırmıştım.
iğreniyorum şu yolculuklardan soktumun tvleride genelde çekmez zaten.
yanımdaki dayı temas etmediğinde, arkalardan bir bebek ciyaklamadığında, horlayan birileri olmadığında başarabiliyorum..
ben uyuyamam bir türlü, bu yüzden uyuyanlara imrenirdim. yalnız bir kere uyuyan bir dayının kafası göğsüme düşmüştü. bir de horluyordu.
uyumakla uyanık olmak arasında gidip gelindiği için, yolculuk sonrası sersem gibi dolaşmaktır.
Eğer bu yolculuk otobüsle ise ve yan koltuğunuzdaki insan tanıdıksa ve aynı zamanda gece vakitleriyse, otobüsün ışıkları kapalıysa ve şoförle muhabbet edip onu uyutmayan insanlar varsa tadından yenmez aktivitedir.