bugün

Çürüğe ayrılmalarıdır,ruhen ve bedenen askerlik yapmaya elverişli olmamalarıdır.
tabi peygamber ocagi dedigimiz icin oluyor bunlar.
Bununla birlikte, tükürükle ülkeler boğma yeteneğine de sahiptirler.
pkk nın en azgın dönemlerinde, hem de en civcivli yerlerinde askerlik yaptım..onlarca askerlik arkadaşımın şehid ve gazi düştüğüne şahit oldum..

hele birini hiç unutmam.temiz tertemiz,pırlanta gibi konya'lı bir askerdi.benim üst tertibimdi.o gün ilginç bir şekilde komıutan nöbet yerimizi değiştirip beni mevziye gönderdi.baktım o da orda. o an karakola saldırı oldu ve çatışma çıktı.mevziye roket düştü. baktım şehid askerin yarısı yok.çatışma bitti.şehidimizi kavradığım gibi mevziden çıkıp doğru karargaha götürdüm.
peki neden bunu anlattım.
bu şehid bir gece önce ranzasının üstün de kuran okuyordu..hergün okuyordu,ama o akşam nedense daha farklı okuyordu..sabah yanıma gelip bana kahvaltısının yarısı ikram etti.çok şaşırmıştım.çünkü asker de, üst devre ile alt devre arasında her zaman mesafe vardır.neden dedim,senin daha çok ihtiyacın var dedi.anlam veremedim tabi ,ama askerde de ikram geri çevrilmezdi. bunu daha sonra çok düşündüm.
vardığım sonuç şu oldu..
hiç kimseye kötülüğü olmayan,herkesle arası iyi olan,birşeye ihtiyacı olan herkese yardım eden bu asker şehid olacağını anlamış gibi cenazesini taşıyacak adama da borçlu kalmamak için peşin peşin diyetini ödemişti.

askerlik yaptığım karakollar da ben hiç ateist veya kendini solcu tasavvur eden asker görmedim.. hepsi aslan gibi dini bütün anadolu çocuğu idi.

askerliğimin bitimine iki hafta kala aldığım yaralardan dolayı beni istanbul gata'ya kaldırdılar. orda görevli kantinci, aşcı bir kaç solcu (ateist görmedim) gördüm..ancak bunlardan ıskarta asker çıkar.